Γαργαλιάνοι – Γηροκομείο: Το κτίριο της Ντροπής…

Το Γηροκομείο Γαργαλιάνων εγκαινιάσθηκε το 1992. Κόστισε 75.000.000 δρχ και χρηματοδοτήθηκε κατά 80% από τον αείμνηστο Ομογενή Αντώνιο Σκούντζο. Δεκάδες άλλοι Γαργαλιανιώτες ομογενείς στην Αμερική, στο Καναδά και την Αυστραλία, προσέφεραν από τον τίμιο ιδρώτα τους στη ξενιτιά το 18% του κόστους και όλα τα υπόλοιπα 2% ήταν προσφορές ντόπιων Γαργαλιανιωτών!
Ήταν ένα καθαρό και ολοφάνερο δείγμα της μεγάλης και ανιδιοτελούς αγάπης που τρέφουν οι απόδημοι συμπολίτες μας προς την γενέτειρά τους, τους Γαργαλιάνους.

Ο Ευεργέτης Αντώνης Σκούντζος δεν ήθελε ούτε δημαρχιλίκι στους Γαργαλιάνους, ούτε το όνομα του στο Γηροκομείο αλλά ούτε και το Προεδριλίκι, στο Ίδρυμα που συστάθηκε το 1984 για να διοικεί το δικό του Δημιούργημα!  Απλά και ταπεινά ήθελε να προσφέρει ανιδιοτελώς τους καρπούς της εργασίας δεκαετιών στα ξένα, στη γενέτειρά του τους Γαργαλιάνους.

Δυστυχώς, οι (αν)υπεύθυνοι αποδέκτες της Προσφοράς του, οι Δήμαρχοι και το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος του Γηροκομείου, «Όμιλος Αγάπης Υπερηλίκων Γαργαλιάνων «οι Άγιοι Πάντες»», δεν συμμερίστηκαν το ανιδιοτελές όραμα του κυρ-Aντώνη και της γυναίκας του, της κ. Μελπωμένης. Δεν άντεξαν το βάρος της Προσφοράς και το απαξίωσαν, το άφησαν να ρημάξει… Δεν το χωράει νους ανθρώπου… πως ήταν δυνατόν να αφήσουν (όπως ακριβώς έκαναν και στα λουτρά) τις πόρτες ανοιχτές για να λεηλατηθεί και να καταστραφεί ολοσχερώς ένα τέτοιο τεράστιο έργο; Οι υπαίτιοι της απαξίωσης δεν είχαν όχι μόνο το μυαλό αλλά και την ανθρωπιά που χρειάζεται, για να μπορέσουν έστω να φανταστούν, την προσφορά του Γηροκομείου στους Γαργαλιάνους.   

Ακούστηκε μάλιστα και το αστείο: « Πως είναι δυνατόν στους Γαργαλιάνους να πετάξει ή να κακομεταχειριστεί κάποιος τη ίδια του τη μάννα»; Δυστυχώς, όχι συχνά, συμβαίνουν και αυτά στο τόπο μας, όπως συμβαίνουν σε όλη την Ελλάδα. Σε καμία πόλη της Ελλάδας δεν υπάρχει δημόσια παραδοχή ότι οι γέροντες γονείς πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης από τα παιδιά τους, τους γαμπρούς ή τις νύφες τους. Οι Γαργαλιάνοι φυσικά δεν αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα…
Ποιος πιστεύει ότι στους Γαργαλιάνους δεν υπάρχουν ηλικιωμένοι που ονειρεύονται να ζουν με ένα προστατευμένο τρόπο διαβίωσης, με υπηρεσίες και ψυχική ηρεμία που δεν μπορούν ούτε καν να φανταστούν;
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν ευχάριστα με τις αγαπητές τους νύφες ή γαμπρούς; Πόσοι από αυτούς ούτε καν βλέπουν τα χρήματα της μικρής τους σύνταξης και βρίζονται και από πάνω;

1992 Εγκαίνια: Οι Ευεργέτες και ο τότε Δήμαρχος & Πρόεδρος του Ιδρύματος του Γηροκομείου ‘Ακης Κατρίτης

Το 1992 ξεκίνησε η λειτουργία του γηροκομείου στο λόφο του Άη Λια. Ήταν πλήρες εξοπλισμένο, είχε τα πάντα που χρειάζεται ένα γηροκομείο. Ακολουθεί άλλο άρθρο με την τελετή των εγκαινίων…

Μόνο οι μαρμάρινες χρυσοπληρωμένες πλάκες, με τα ονόματα των Δωρητών, δεν είχαν αξία για τα λαμόγια που απαξίωσαν το γηροκομείο, που φτιάχτηκε με το αίμα και τον ιδρώτα των ξενιτεμένων Γαργαλιανιωτών… Ας όψονται…

Το 2005 δημοσίευσα φωτογραφίες του λεηλατημένου Γηροκομείου και ζήτησα από την τότε Δημοτική Αρχή σαν Ενεργός Πολίτης, την προστασία του κτιρίου. Τότε το πλιάτσικο του Γηροκομείου ήταν στις «δόξες» του…

Καταλαβαίνω απόλυτα την ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ αλλά και την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ των ντόπιων πολιτικάντηδων για να κρατήσουν το γηροκομείο ανοιχτό. Το ίδιο ανίκανοι ήταν να κρατήσουν ανοιχτά τα Ιαματικά Λουτρά του Βρωμονερίου, όπως και το Τουριστικό μας.

Δυστυχώς δεν ήταν ικανοί ούτε τα κτίρια να προστατεύσουν και όλα όσα υπήρχαν μέσα, από τους κλέφτες… ντόπιους και ξένους.

Αν είχαν μισό κοτίσιο μυαλό θα έβαζαν μία ή δύο οικογένειες να ζουν μέσα, σε 2-3 από τα 32 δωμάτια πολυτελείας που υπήρχαν, χωρίς να πληρώνουν ενοίκιο, αρκεί να είναι φύλακες του γηροκομείου και να το προστατεύουν από τους κλέφτες… ντόπιους και ξένους, μέχρι να παρουσιαστούν ικανοί και τίμιοι άνθρωποι για να το λειτουργήσουν. Άφησαν οι ελεεινοί τις πόρτες ανοιχτές και βλέπετε τα αποτελέσματα στις φωτογραφίες…

Δεν ακούστηκε ποτέ κανένα συγνώμη από τους υπεύθυνους που είχαν τα κλειδιά… Εκτός από τα κουτάλια, τους πολυελαίους, τα πλυντήρια, τα σεντόνια, τις πετσέτες, τα καλοριφέρ, τους διακόπτες, τις πόρτες, τις κουζίνες και όλα τα έπιπλα, εξαφανίστηκαν (σύμφωνα με ιστορίες ντόπιων που δεν έχω εξακριβώσει ο ίδιος), δεκάδες χιλιάδες ευρώ που ήταν στο λογαριασμό του γηροκομείου.  

Τα μόνα που άφησαν στη θέση του,ς ήταν οι μαρμαρένιες πλάκες με τα ονόματα των ΕΥΡΓΕΤΩΝ και των ΔΩΡΗΤΩΝ ΟΜΟΓΕΝΩΝ, που έφτυναν αίμα στη ξενιτιά για να δωρήσουν αυτό το σπουδαίο έργο στην γενέτειρα τους. ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ! Ήταν επίσης φαρδιά πλατιά και το όνομα του Δημάρχου “Άκης Κατρίτσης”, που τον είχε διορίσει ο κυρ-Αντώνης ως Πρόεδρο του Ιδρύματος του Γηροκομείου από το 1984 παρακαλώ…

Δείτε παρακάτω, πως ήταν η κατάσταση του κτιρίου το 2005 όταν έκανα το πρώτο μου ρεπορτάζ για το Γηροκομείο και παρακαλούσα για την προστασία του:

Το 2009 Ο «Περιβαλλοντικός – Πολιτιστικός Σύλλογος Γαργαλιάνων» με ψήφισμά του ζητούσε από ΟΛΕΣ τις Αρχές (Δήμαρχο, Νομάρχη, ΓΓ Περιφέρειας, Βουλευτές Μεσσηνίας, και Εισαγγελέα) την προστασία του Γηροκομείου, των Λουτρών και του Τουριστικού…

Δεν ίδρωσε το αυτί καμιάς Αρχής… έτσι το πλιάτσικο και οι καταστροφές συνεχίστηκαν χωρίς κανένα «διάλειμμα» κάτω από τα μάτια όχι μόνο των Αρχών αλλά και των κατοίκων, κι αυτό πονάει περισσότερο…

Η κ. Εισαγγελέας μου ζήτησε να τις προσκομίσω τα ονόματα των υπαιτίων της καταστροφής, αποδείξεις της ενοχής τους και επίσης την ημέρα και ώρα που έγινε η καταστροφή… Η πίστη μου στην Δικαιοσύνη τραντάχτηκε ανεπανόρθωτα. Μπορείτε να το φανταστείτε;

Μέχρι σήμερα δεν είχε κανένας δήμαρχος το σθένος να πει μια συγνώμη για την εγκληματική αδιαφορία που έδειξε, βλέποντας τις λεηλασίες χωρίς να κάνει τίποτα για να σταματήσουν…

Αν το κτίριο είχε φτιαχτεί με λεφτά του πατέρα τους ή τους το είχε αφήσει ένας «θείος  από το Σικάγο», θα το προστάτευαν λιγουλάκι περισσότερο ή όχι; Ντροπή σε όλους αυτούς τους δημαρχίσκους, τους αδιάφορους, τους ανεγκέφαλους, τους ανίκανους…

Μέχρι το 2010 έγινε η ολοκληρωτική καταστροφή του Γηροκομείου, του ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ αυτού έργου…

ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΙΟΥΣ ΕΚΛΕΓΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ. ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΤΗΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ!

Όλα τα δωμάτια είχαν αυτή την μαγική θέα!

Βλέπετε ότι τα κουφώματα, οι μπαλκονόπορτες, οι ντουλάπες, τα καλοριφέρ, τα φώτα, οι διακόπτες,

Το 2005 είχαν μαζέψει τα κρεβάτια, όπως βλέπετε, για να τα κάνουν ΤΙ; Μπας και έγινε πραγματική λεηλασία από αυτούς που είχαν τα κλειδιά; Ερώτηση στην οποία κανένας “υπεύθυνος” δεν δίνει απάντηση. Θα έπρεπε όμως δεν νομίζετε; Ποιοι ήταν οι πολιτικάντηδες των Γαργαλιάνων το 2005; Όλοι τους ξέρετε. Ένας πρωτεργάτης των μάλιστα είναι υποψήφιος. Θα τον ψηφίσετε;

Το 2005 υπήρχαν στη θέση τους… Σύντομα εξαφανίστηκαν τα πάντα… Οι υπεύθυνοι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια… 
Κανένας δεν έδωσε λογαριασμό σε κανέναν. Κανένας δεν μιλούσε…

Βλέπετε ότι τα κουφώματα, οι μπαλκονόπορτες, οι ντουλάπες, τα καλοριφέρ, τα φώτα, οι διακόπτες, οι ηλεκτρικοί πίνακες, ήταν ακόμα όλα στη θέση τους.Επί Δημαρχίας Καλοφωλιά ξηλώθηκαν τα πάντα…

Φώτα, καλοριφέρ, πόρτες, δάπεδα ξηλώθηκαν από το 2005 μέχρι το 2010… και ας είχα κάνει δημόσιες καταγγελίες… Μούγκα στη στρούγκα όλες οι Αρχές.

Αν οι υπεύθυνοι του “Ομίλου Αγάπης” είχαν δώσει ένα 50ράκι για τα μηχανήματα, θα τα άφηναν έτσι;

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΙΣΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1992 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2010 ΠΟΥ ΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΚΤΙΡΙΟ “ΦΑΝΤΑΣΜΑ”… ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΣΩΘΕΙ ΟΛΑ: ΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΤΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ