Σαν σήμερα πριν 49 χρόνια… 20 Ιουλίου 1974 – Διαδήλωση Ομογενών στη Νέα Υόρκη (Ο.Η.Ε)

Ξεσηκώθηκαν οι Ομογενείς στη Νέα Υόρκη την μαύρη μέρα της 20ής Ιουλίου 1974, μπροστά στον Ο.Η.Ε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ξεσηκωμό των Ελλήνων φοιτητών και ολόκληρης της Ομογένειας στη Νέα Υόρκη μετά την εισβολή των Τούρκων στη Κύπρο μας.      Τα συνθήματα φυσικά δεν ήταν μονάχα εναντίον της Τουρκίας και της Χούντας των συνταγματαρχών, αλλά και εναντίον του ΝΑΤΟ, της Αμερικανικής πολιτικής και προσωπικά κατά του  Κίσινγκερ που οργάνωσε και διέταξε την εισβολή… Η αντίδραση της έφιππης αστυνομίας της Νέας Υόρκης ήταν απάνθρωπη… Έτρεχαν με τα πελώρια άλογα ανάμεσα στους Έλληνες διαδηλωτές για να μας διαλύσουν… Θυμάμαι υπήρχαν και οι χαφιέδες του Ελληνικού Προξενείου που μας φωτογράφιζαν οι ελεεινοί, ακόμα και όταν οι Τούρκοι έμπαιναν στη Κύπρο. Εγώ με μερικούς άλλους φοιτητές κρατούσαμε ψηλά ένα πανό με το σύνθημα του Κολοκοτρώνη: “Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους”!!!                             Οι Τούρκοι βομβάρδιζαν περιοχές αμάχων με βόμβες ναπάλμ που τους έδωσε η φίλη Αμερική… Οι Αμερικανοί ήθελαν τη διχοτόμηση της Κύπρου και σχεδόν τα κατάφεραν με την σύμπραξη των ελληνόφωνων πρωθυπουργών της Ελλάδας…

Ο φάκελος της προδοσίας της Κύπρου παραμένει ακόμα κλειστός… γιατί άραγε; Η προδοσία της Κύπρου συνεχίζεται με νέες προδοσίες: τη συμφωνία των Πρεσπών και το μοίρασμα του Αιγαίου…

Εμείς, έχοντας συνηθίσει στις προδοσίες ούτε καν διαδηλώνουμε… Πως καταντήσαμε… Γιατί δεν διαδηλώνουμε πια για την κατοχή του 37% της Κύπρου από τους Τούρκους; Τι ρόλο παίζει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ; Μήπως ήταν αληθινό 100% το σύνθημα που ακούγονταν στους δρόμους πριν 50 χρόνια: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»;

Ο εποικισμός της κατεχόμενης Κύπρου είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας σύμφωνα με το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Γιατί σταμάτησαν οι μαζικές διαδηλώσεις για σοβαρά θέματα όπως αυτό της διαπραγμάτευσης με τους Τούρκους της Εθνικής μας Κυριαρχίας; Τι πάθαμε εμείς οι περήφανοι Έλληνες;…