Ο ΣΥΡΙΖΑ ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΕΙ το παρελθόν του – Τι διέγραψαν από το καταστατικό του κόμματος
Με σημαντικές αλλαγές στο προτεινόμενο καταστατικό του προσέρχεται στον προσυνεδριακό διάλογο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οπως προκύπτει από το προτεινόμενο καταστατικό, έχουν γίνει μια σειρά από διορθώσεις οι οποίες φέρνουν το κόμμα πιο… κοντά στην κυβερνητική πραγματικότητα, ενώ απαλείφονται ολόκληρες παράγραφοι που παραπέμπουν στην περίοδο που το κόμμα ήταν στην αντιπολίτευση.
Οπως φαίνεται, έχουν διαγραφεί μια σειρά από φράσεις που δείχνουν να βγαίνουν από το – όχι και τόσο μακρινό – παρελθόν των θέσεων ενός κόμματος διαμαρτυρίας.
Για παράδειγμα δεν φαίνεται να αρέσει στην ηγεσία του κόμματος ότι η προοπτική του σοσιαλισμού αποτελεί στρατηγικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ.
Διαγράφηκε επίσης ολόκληρη παράγραφος που περιγράφει ότι ο κεντρικός στόχος που θέτει σήμερα το κόμμα είναι «η ανατροπή της κυριαρχίας των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων» γιατί προφανώς προέρχεται από το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές του 2015 οπότε και έγινε κυβέρνηση.
Εκτός καταστατικού μένει επίσης η «κινηματική» μορφή του ΣΥΡΙΖΑ και η συμπαράσταση στα κινήματα των αγανακτισμένων στις «πλατείες». Διαγράφηκε η φράση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «βρίσκεται και παρεμβαίνει παντού, μέσα στους θεσμούς αλλά και έξω από αυτούς, στους δρόμους και στα κινήματα των πλατειών…» κτλ.
Διαγράφεται: Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται και παρεμβαίνει παντού, μέσα στους θεσμούς αλλά και έξω από αυτούς, στους δρόμους και στα κινήματα των πλατειών, στις πόλεις και στα χωριά, στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές, στους κοινωνικούς φορείς και στις κοινωνικές πρωτοβουλίες, στις πολιτιστικές δράσεις και στην πάλη των ιδεών, στη δημόσια σφαίρα και στο διαδίκτυο.
Φαίνεται επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να εμφανίζεται στο καταστατικό του ότι «αρνείται τον δήθεν ρεαλισμό της υποταγής».
Το ίδιο συμβαίνει και με την πρόβλεψη που αφαιρέθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «στηρίζει κοινοβουλευτικά τους λαϊκούς αγώνες» και ότι επιδιώκει «να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην δημιουργία ενός ισχυρού λαϊκού μαζικού μετώπου αντίστασης και ανυπακοής».
