ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ: ΕΝΑ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΕΡΓΟ ΖΩΗΣ ΕΝΟΣ ΟΜΟΓΕΝΗ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΙΩΤΗ, ΑΠΑΞΙΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ…
ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΕΝΑ “ΕΓΚΛΗΜΑ” ΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ, ΑΠΟ ΤΟ 1992 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2010. ΑΣ ΟΨΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΟΙ…
Το Γηροκομείο Γαργαλιάνων εγκαινιάσθηκε το 1992. Χρηματοδοτήθηκε από τον αείμνηστο Αντώνιο Σκούντζο (80%), δεκάδες άλλους Γαργαλιανιώτες ομογενείς κυρίως από την Αμερική και Καναδά και ελάχιστους ντόπιους.
Ήταν ένα καθαρό και ολοφάνερο δείγμα της μεγάλης αγάπης που τρέφουν οι απόδημοι συμπολίτες μας προς την γενέτειρά τους, τους Γαργαλιάνους.
Δυστυχώς πολλοί συμπατριώτες τους στους Γαργαλιάνους, δεν συμμερίστηκαν το ανιδιοτελές όραμα του κυρ-Aντώνη και της γυναίκας του Μελπομένης. Σε καμία πόλη της Ελλάδας δεν υπάρχει δημόσια παραδοχή ότι οι γέροντες γονείς πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης από τα παιδιά τους, τους γαμπρούς ή τις νύφες τους. Οι Γαργαλιάνοι δεν αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα…
Ποιος πιστεύει ότι στους Γαργαλιάνους δεν υπάρχουν ηλικιωμένοι που ονειρεύονται να ζουν με ένα προστατευμένο τρόπο διαβίωσης, με υπηρεσίες και ψυχική ηρεμία που δεν μπορούν ούτε καν να φανταστούν;
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν ευχάριστα με τις αγαπητές τους νύφες ή γαμπρούς;
Το 1992 ξεκίνησε η λειτουργία του του γηροκομείου στο λόφο του Άη Λια. Ήταν πλήρες εξοπλισμένο, είχε τα πάντα που χρειάζεται ένα γηροκομείο.
Πριν 12 ολόκληρα χρόνια είχα ζητήσει από την τότε Δημοτική Αρχή Γαργαλιάνων την προστασία του γηροκομείου… ότι τέλος πάντων είχε απομείνει τότε.
Την απάντηση την βλέπετε στις φωτογραφίες του 2005… Οι φωτογραφίες μιλούν μόνες τους. Στην τελετή των εγκανίων του γηροκομείου ο τότε Δήμαρχος Γαργαλιάνων κ. Κυριαζής Κατρίτσης μίλησε με πολύ θερμά λόγια και τόνισε την “ανιδιοτελή προσφορά αγάπης” του μπάρμπα-Αντώνη Σκούτζου. Ευχήθηκε μάλιστα να μιμηθούν κι άλλοι Γαργαλιανιώτες το παράδειγμά του.
Είπε μεταξύ άλλων ο κ. Κατρίτσης:
“Δόξα και τιμή στους γεννήτορές μας. Εάν ακόμα επιζούν ευλογημένα ας είναι τα γηρατειά τους και ανώδυνο και ειρηνικό το τέλος της παροδικής τους ζωής. Αποτέλεσμα ανιδιοτελούς αγάπης είναι το γηροκομείο Γαργαλιάνων.
Ο Αντώνιος Σκούτζος οραματίστηκε, αδαπάνησε, έχτισε, ολοκλήρωσε το ´περγο. Το Διοικητικό Συμβούλιο του γηροκομείου πλέον έχει την υποχρέωση να αναλάβει με υπευθυνότητα την λειτουργία του παρόντος, ώστε αφενός να αποδειχτεί ότι το γηροκομείο Γαργαλιάνων είναι ο πόνος της στοργής, της αγάπης και της ανθρωπιάς και αφετέρου να διαψεύσει κάθε απαισιόδοξο συμπολίτη μας που αμφιβάλλει για την επιτυχία του παρόντος έργου.
Κάνω την ευχή όπως ανάλογες πρωτοβουλίες και δωρεές, όπως αυτή του ζεύγους Αντωνίου και Μελπομένης Σκούτζου, προς την πόλη μας να την μιμηθούν κι άλλοι συμπατριώτες μας, γνωρίζοντας ότι συμβάλουν έτσι στην εξύψωση της πόλεως τους και στην ανακούφιση των συμπατριωτών τους”.
Αγαπητέ κ. Δήμαρχε ήταν ποτέ δυνατόν να μιμηθούν άλλοι Γαργαλιανιώτες Ομογενείς τον μπάρμπα-Αντώνη, βλέποντας την απαξίωση και την καταστροφή του “ανιδιοτελούς” έργου του, από τους διαδόχους σας;
Τις περισσότερες φορές που κάποιος βάζει το 80% του κόστους ενός κοινωφελούς έργου, βλέπουμε το όνομα του στην είσοδο. Το όνομα του κυρ-Αντώνη δεν υπάρχει στην επωνυμία του Γηροκομείου όπως υπάρχει στην Μπρίσκειο Βιβλιοθήκη.
Για την καταστροφή που βλέπουμε, μάλιστα έγινε μπροστά στα μάτια όλων των Γαργαλιανιωτών, κανένας δεν φταίει; Ποιοι είχαν τα κλειδιά; Ποιοι υπέγραφαν τα δελτία πληρωμής του “Ομίλου Αγάπης Υπερηλίκων Γαργαλιάνων”; Για όλα φταίνε οι Βούλγαροι και οι Τσιγγάνοι; (Όπως καλή ώρα (2015) και για το καρκινιγόνο κάψιμο των σκουπιδιών μας;)
Στην ομιλία του ο κυρ-Αντώνης φανερά συγκινημένος είπε μεταξύ άλλων και τα εξής:
“Το κόστος του γηροκομείου έφτασε τα 75.000.000 δραχμές και το 80% το έβαλα εγώ με την Μελπομένη. Λεφτά θα υπάρχουν! Χρειάζεται όμως η σωφροσύνη και η θέληση ενός ανθρώπου να αναλάβει τη γενική διοίκηση με υπευθυνότητα και να αμείβεται επαρκώς. Η στάθμη πρέπει να παραμείνει υψηλή να μην κατεβούμε στο πτωχοκομείο… Επίσης πρέπει να φροντίσει (σ.σ. ο Ομιλος Αγάπης) νέους με ήθος και αγάπη για την μάθηση, να τους επιδοτεί δια να μορφώνονται στα ανώτερα ιδρύματα του εξωτερικού, ώστε να διακρινόμενοι να γυρίσουν πίσω και να προσφέρουν τας υπηρεσίας των εις την Ελλάδα και εις τους Γαργαλιάνους την ιδιαιτέρα τους πατρίδα.
Εγώ ηγωνίσθην με την γυναίκα μου επί 70 έτη… Έφτασα μέχρι την Οδησσό κυνηγώντας το χρυσόμαλλο δέρας. Κατόρθωσα να ξεκοκαλίσω ψήγματα χρυσού και όλα αυτά τα διέθεσα για την πατρίδα μου, όχι μόνο σ᾽αυτό το έργο αλλά και σε άλλα έργα. Επί 25 έτη διέθεσα για έργα κοινής ωφελείας.”
Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κάποιος την αγάπη και το ενδιαφέρον του κάθε κυρ-Αντώνη για τον τόπο που γεννήθηκε και την ανιδιοτελή προσφορά του, αν δεν είναι εκτός από Γαργαλιανιώτης και Ομογενής, να του έχει λείψει ο τόπος του για ολόκληρες δεκαετίες…
Ο 90χρονος ευεργέτης δεν ήθελε ούτε προεδριλίκι (στο δικό του δημιούργημα) ούτε δημαρχιλίκι στο τόπο του. Ήθελε απλά να προσφέρει τον ιδρώτα της ξενιτιάς του, ανιδιοτελώς… Το έκανε!
Δυστυχώς, οι ανίκανοι αποδέκτες της προσφοράς του δεν άντεξαν… το απαξίωσαν.
Ζητήθηκαν ποτέ εξηγήσεις από τους εκάστοτε προέδρους του “Ομίλου Αγάπης Υπερήλίκων Γαργαλιάνων” πως απαξιώθηκε ένα τέτοιο έργο; Ποιοι επέτρεψαν την λεηλασία του; Ποιοι άφησαν τις πόρτες ανοιχτές;
Ήταν δα τόσο δύσκολο να το διαφυλάξουν; Αν είχαν πληρώσει οι ίδιοι έστω ένα μικρό ποσοστό του κόστους του έργου θα επέτρεπαν με την αχαρακτήριστη αδιαφορία τους την λεηλασία του;
Δυστυχώς όλοι τους σφύριζουν αδιάφορα και ούτε ένα συγνώμη…
Δείτε το βίντεο των εγκαινίων του Γηροκομείου Γαργαλιάνων:
ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ(μέχρι το 2010) ΕΓΙΝΕ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΦΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΕΡΓΟΥ…
Καταλαβαίνω απόλυτα την ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ αλλά και την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ των ντόπιων πολιτικάντηδων για να κρατήσουν το γηροκομείο ανοιχτό. Το ίδιο ανίκανοι ήταν να κρατήσουν ανοιχτά τα Ιαματικά Λουτρά του Βρωμονερίου, όπως και το Τουριστικό μας. Όμως δεν ήταν ικανοί ούτε το κτίριο να προστατεύσουν και όλα όσα υπήρχαν μέσα, από τους κλέφτες… ντόπιους και ξένους. Αν είχαν μισό κοτίσιο μυαλό θα επέτρεπαν σε μία ή δύο φτωχές οικογένειες να ζουν μέσα, χωρίς να πληρώνουν ενοίκιο, αρκεί να είναι φύλακες του γηροκομείου και να το προστατεύουν από τους κλέφτες… ντόπιους και ξένους. Άφησαν οι ελεεινοί τις πόρτες ανοιχτές και βλέπετε τα αποτελέσματα στις φωτογραφίες… Δεν ακούστηκε ποτέ κανένα συγνώμη από τους υπεύθυνους που είχαν τα κλειδιά… Εκτός από τα κουτάλια, τους πολυελαίους, τα πλυντήρια, τις κουζίνες και όλα τα έπιπλα, εξαφανίστηκαν και σχεδόν 100.000 ευρώ που ήταν στο λογαριασμό του γηροκομείου. Τα μόνα που άφησαν στη θέση τους ήταν οι μαρμαρένιες πλάκες με τα ονόματα των ΔΩΡΗΤΩΝ ΟΜΟΓΕΝΩΝ, που έφτυναν αίμα στη ξενιτιά για να δωρήσουν αυτό το σπουδαίο έργο στην γενέτειρα τους.
Γιατί άραγε τόση ανικανότητα από τις Δημοτικές αρχές να συντηρήσουν ένα έργο που τους δόθηκε δωρεάν; Πριν 12 χρόνια (2009) έκανα επώνυμη καταγγελία στην Εισαγγελία Κυπαρισσίας για την λεηλασία του γηροκομείου. Η κ. Εισαγγελέας μου ζήτησε να τις προσκομίσω τα ονόματα των υπαιτίων της καταστροφής, αποδείξεις της ενοχής τους και επίσης την ημέρα και ώρα που έγινε η καταστροφή… Η πίστη μου στην Δικαιοσύνη τραντάχτηκε ανεπανόρθωτα. Μπορείτε να το φανταστείτε;
Ο ευεργέτης Αντώνιος Σκούντζος (γραφικός για τα ντόπια λαμόγια) πέθανε πικραμένος σε ένα γηροκομείο των Αθηνών, αφού το δικό του γηροκομείο στη γενέτειρα του, είχε απαξιωθεί από αυτούς που ήταν υποχρεωμένοι να το προστατεύουν.
Ακολουθούν φωτογραφίες του 2005:
Βλέπετε ότι τα κουφώματα, οι μπαλκονόπορτες, οι ντουλάπες, τα καλοριφέρ, τα φώτα, οι διακόπτες, οι ηλεκτρικοί πίνακες, ήταν ακόμα όλα στη θέση τους.
Όλα τα δωμάτια είχαν αυτή την μαγική θέα!
Όπως είδατε, το 2005 που βγήκαν οι παραπάνω φωτογραφίες είχε κλαπεί μόνο ο εξοπλισμός του γηροκομείου…
Όλα τα άλλα ήταν στη θέση τους και με ένα βάψιμο το κτήριο θα ήταν και πάλι καινούργιο. Όμως τα σχέδια των τότε ανίκανων τσαρλατάνων που έκαναν κουμάντο ήταν άλλα.
Οι αδιαφορία τους δείχνει ότι ήθελαν την ολική καταστροφή του έργου… Μέχρι στιγμής ούτε ένα συγνώμη από κανέναν.
Ζητήθηκαν ποτέ εξηγήσεις από τους εκάστοτε προέδρους του “Ομίλου Αγάπης Υπερήλίκων Γαργαλιάνων” πως απαξιώθηκε ένα τέτοιο έργο; Ποιοι επέτρεψαν την λεηλασία του; Ποιοι άφησαν τις πόρτες ανοιχτές;
Ήταν δα τόσο δύσκολο να το διαφυλάξουν; Αν είχαν πληρώσει οι ίδιοι έστω ένα μικρό ποσοστό του κόστους του έργου θα επέτρεπαν με την αχαρακτήριστη αδιαφορία τους την λεηλασία του;
Δυστυχώς όλοι τους σφύριζαν αδιάφορα και ούτε ένα συγνώμη… Που ήταν η Δικαιοσύνη; Που ήταν το κράτος; Που ήταν οι πολίτες αυτής της πόλης;
Δείτε και τις σημερινές φωτογραφίες (2015) του …γηροκομείου:
Η δημόσια καταγγελία κατά της Δημοτικής Αρχής Γαργαλιάνων που έγινε τον Σεπτέμβρη του 2009. Δεν ίδρωσε κανένα αυτί, ούτε καν της Εισαγγελίας…
