ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΙ: Η ΛΑΪΚΗ ΜΑΣ ΑΓΟΡΑ και ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ (σε 54 φωτογραφίες)

Επισκέφτηκα το περασμένο Σάββατο την «λαϊκή αγορά» Γαργαλιάνων.

Συνομίλησα με τους συμπατριώτες μας παραγωγούς και εκτός από τα αστεία που ανταλάξαμε άκουσα τα προβλήματα και τον αγώνα που κάνουν μέχρι να βάλουν τα προϊόντα τους στους πάγκους της «λαϊκής».

Η «λαϊκή αγορά» των Γαργαλιάνων έπαιζε και παίζει σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό ρόλο στην πόλης μας.  Οι παραγωγοί μας, κάνουν πραγματικά μεγάλο αγώνα μέχρι να γεμίσουν τον πάγκο τους με την σοδειά τους και να  μας καλημερίσουν με ένα πλατύ χαμόγελο κάθε Σάββατο πρωί .

Το λιγότερο που πρέπει να κάνουμε είναι να στεκόμαστε πλάι τους, αγοράζοντας τα προϊόντα τους και στηρίζοντας τους αγώνες τους για καλυτέρευση των συνθηκών καλλιέργειας και  για το φτιάσιμο επιτέλους των αγροτικών δρόμων που οι ντόπιοι πολιτικάντηδες ποτέ δεν έφτιαξαν…

Ήξεραν ότι με  1-2 κυβικά χαλίκι και πρόχειρο φτιασίδωμα των χωματόδρομων θα ηφάρπαζαν δόλια τις ψήφους των αγροτών… Αυτό ακριβώς έκαναν τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια και έχουμε ένα από τα χειρότερα αγροτικά οδικά δύκτια της Ελλάδας.

Για πολλούς από τους παραγωγούς η «λαϊκή αγορά» είναι το βασικό τους εισόδημα.  Ολόκληρες οικογένειες περιμένουν να έλθει το Σάββατο για να δουν «εισόδημα»…  κι αν βρέξει;

Θυμάμαι, σαν να ήταν χθες, πριν από 50 χρόνια ο μοναδικός πάγκος στην «λαϊκή αγορά» των Γαργαλιάνων, που δεν είχε πάνω του αγροτικά προϊόντα ήταν εκείνος του πατέρα μου…   που είχε μόνο τραγιάσκες (με ή χωρίς κουμπί από πάνω)!  Αν κάποιος έχει μια τραγιάσκα του πατέρα μου θα την αγοράσω «όσο κι όσο»…  Πιθανότατα να είχα  ράψει εγώ… τα κουμπιά !!!

Στην Αθήνα με το κλείσιμο της λαϊκής βλέπεις Έλληνες να τρέχουν πίσω από τους πάγκους να μαζέψουν ότι έχει παραπέσει για να ταΐσουν την οικογένεια τους…
Πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα οι απελπισμένοι κι εξοργισμένοι, που ψάχνουν στα σκουπίδια των λαϊκών αγορών για λίγα τρόφιμα. Χιλιάδες νοικοκυριά ζουν την ζωντανή πραγματικότητα της φτώχειας… που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με ένα μισθό πείνας (θεωρούνται πλέον τυχεροί αυτοί που τον έχουν) ή με μια χαμηλή σύνταξη  που συνεχώς χαμηλώνει…

Στη “λαϊκή” των Βριλλησίων συνάντησα πριν 2 μήνες μια νέα γυναίκα γύρω στα 30 να μαζεύει από τον δρόμο φρούτα και λαχανικά που άφηναν οι παραγωγοί…  Στάθηκα και της μίλησα. Ακούστε τι μου είπε:

“Είμαι μάνα 3 παιδιών και δούλευα σε μια δουλειά από 20 χρονών, μέχρι που με απέλυσαν πριν 1 χρόνο… Δούλευα σε τυπογραφείο αλλά απέλυσαν 3 από τους 5 υπαλλήλους που είχαν. Ο άντρας μου είναι άνεργος 8 μήνες, ευτυχώς το ενοίκιο είναι μόνο 300 ευρώ, που κι αυτά δεν τα έχουμε…  Δεν τα βγάζουμε πέρα και αναγκάστηκα εδώ και 3-4 μήνες να μαζεύω τα αφημένα στις λαϊκές να φάνε τα παιδιά μου φρούτα. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα κύριε, πόσο άκαρδοι είναι όλοι αυτοί που μας έφεραν στο σημείο να μαζεύουμε λαχανικά από το δρόμο… Μας κόβουν συχνά το ρεύμα και το πληρώνουμε λίγο-λίγο. Τι να σας πώ ντρέπομαι που είμαι εδώ… Βάζω το μαντήλι να μην με γνωρίσει κανένας γνωστός… Δεν είμαι λαθρομετανάστρια είμαι Ελληνίδα μάνα 3 παιδιών έχω τελειώσει και το Γυμνάσιο και σήμερα πεινάμε. Κατάγομαι από την Τρίπολη. Πείτε στους πολιτικούς να νοιαστούν και για μας του Έλληνες όσο νοιάζονται για τους λαθρομετανάστες… Δεν έχουν καθόλου καρδιά… τι άνθρωποι είναι; Σας παρακαλώ πάρα πολύ μην με φωτογραφήσετε…”

Τι σχόλια μπορεί να κάνει κανείς στα όσα μας είπε η Ελληνίδα μάνα των 3 παιδιών…

Δυστυχώς φτάσαμε, εμείς ο υπερήφανος λαός στο σημείο αυτό…  Μας έφεραν στην κατάντια αυτή με το να μας κοροϊδεύουν δεκάδες χρόνια τώρα…  Ας ξυπνήσουμε πριν αρχίσουμε να πηγαίνουμε κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις λαϊκές … μετά το κλείσιμο τους. Στο χέρι μας είναι!

ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΤΑΣΑΝΕ , ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ…

Ακολουθούν φωτογραφίες των παραγωγών μας με τα προϊόντα τους. Και τι δεν βρίσκει κάποιος στη Λαϊκή των Γαργαλιάνων!!!

Οι τιμές εξαιρετικά καλές και η ποιότητα ασύγκριτη.

Φώτης Χ. Παναγιωτακόπουλος