ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ…ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!
Επιτέλους…!!!
Ρήτορες και θεατρίνοι, πολιτικοί αρουραίοι,
καρκινάκια του πλανήτη και καιροσκόποι,
γραβατομένοι υπαλληλίσκοι και αυτόκλητοι σωτήρες…
«επιφανείς» προσωπικότητες, διπλωματούχοι ειδικοί,
διακεκριμένοι μονοσήμαντοι επιστήμονες,
καθηγητάδες και ακαδημαϊκοί της πένας και της εξειδίκευσης,
οικονομολόγοι του μονεταρισμού και του σάπιου κατεστημένου
…βγάλτε επιτέλους το σκασμό!!!
Παπαρολογείτε και φλυαρείτε ασταμάτητα
μέσα στην ασχετοσύνη και τα περιορισμένα μυαλά σας,
στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, στα μέσα και στα έξω,
σαν ξερόλες και εξυπνάκηδες
με ρόλους που ανταλλάσετε μεταξύ σας,
δήθεν «αντίπαλοι» στον ίδιο θίασο…
Κουνάτε το δάχτυλο αυστηρά, με ύφος εκατό καρδιναλίων,
σ αυτούς που σας έδωσαν το δικαίωμα να είστε κάτι
και από το θρόνο σας εκεί ψηλά να κρίνετε πάντα τους άλλους.
Η ηθική είναι άγνωστη έννοια για σας
και πάντως σίγουρα επιλεκτική όταν την χρησιμοποιείτε…
Το μόνο που ακούτε είναι ο αντίλαλος της δικής σας ξύλινης
και κρύας φωνής και το χαριέντισμα με τα εμετικά τυπικά χαμόγελα
των οικοδεσποτών σας…
Άθλιοι κρετίνοι μειοψηφούντες, επιτέλους βγάλτε το σκασμό…
με κεφάλι δανεισμένο από κομπιούτερ επεξεργάζεστε μονάχα νούμερα και αριθμούς, λογιστές της ζωής,
γυαλισμένοι και σιδερωμένοι ανέραστοι ψυχοπαθείς…
Κυβερνάτε με βία και φόβο και εξουσιάζετε γη κι ανθρώπους
αντί να είσαστε κλεισμένοι σε φρενοκομεία
για τις ανήκεστες αντικοινωνικές σας βλάβες και συμπεριφορές…
Βγάλτε επιτέλους το σκασμό…
δεν έχετε την παραμικρή ιδέα τι είναι η ζωή στο σύνολό της,
ο άνθρωπος, ο κόσμος…
τα υλιστικά σκατά και τα απορρίμματά τους
ξεχειλίζουν μέσα στο δύσοσμο μυαλό σας…
δεν αντέχεται άλλο η μπόχα σας, παρφουμαρισμένοι κοκορόμυαλοι,
καρεκλοκένταυροι συστημικοί λεκέδες
που δεν «βγαίνετε» με κανένα καθαριστικό…
Δίπλα σας «ξεψυχάνε» νιάτα,
κλαίει η ψυχή ταλαιπωρημένων γερόντων,
δίπλα σας κρέμονται αυτόχειρες,
άνθρωποι πεινάνε και κρυώνουν
άλλοι εγκαταλείπουν, άλλοι φεύγουν
κι εσείς πάντα εδώ, στα μεγαλεία σας, μέρες, μήνες, χρόνια
να εξορίζετε και να κυνηγάτε την αληθινή ζωή
η αληθινή ζωή είναι απούσα απο τα νοσηρά σας σχέδια…
Βγάλτε το σκασμό επιτέλους γλοιώδη σκουλήκια…
…οι σιωπές δεν είναι ενοχικές, έχουν φωνή…
…οι σιωπές είναι ζωντανές, έχουν όνειρα και δικαιώματα,
οι σιωπές αυτοοργανώνονται, ερευνούν, μαθαίνουν…
…και πλέον γνωρίζουν…
δεν είναι μονάχα καταναλωτές στα μαγαζιά σας,
κι οι σιωπές έχουν συσσωρεύσει τον πόνο με τους τόνους,
κι αυτός ο πόνος είναι ικανός να σας αφανίσει…
…η ώρα που η ιστορία θα σας αφήσει πίσω ζυγώνει άθλιοι,
φθινοπωριάζει…έρχεται χειμώνας…
Τα παραμύθια τελείωσαν από τα "μαγικά καπέλα" σας
και οι μάσκες έπεσαν φανερώνοντας την ασχήμια σας…
Τάσος Πετρίδης
Πανγαία – The Venus Project
t.petridis.vp@gmail.com