Η Iskra παραθέτει την απάντηση του Μανώλη Γλέζου στην επιστολή που του απηύθυνε η Άσπα Παπαθανασίου μέσω της ”Εφημερίδας των Συντακτών” η οποία έχει ως εξής:
”Αγαπητή Άσπα
Χαίρομαι που ύστερα από πολύ καιρό, μαθαίνω νέα σου, και ακόμα περισσότερο που διαπιστώνω ότι είσαι πολιτικά ενεργή.
Διάβασα με προσοχή την επιστολή σου, η οποία όπως λες είναι προϊόν “φήμης” που κυκλοφορεί.
Μόνο που όταν σχολιάζονται οι φήμες και όχι οι αποφάσεις, τότε τα σχόλια μοιάζουν να είναι περισσότερο προειδοποιήσεις και λιγότερο κριτική.
H κριτική σου σε εμένα, είναι δεκτή, αλλά πολλοί που διάβασαν τη δήλωσή σου, μου λένε, γιατί δεν έκανες παρόμοια παρέμβαση όταν δυο φορές με ψέκασαν στο Σύνταγμα;
Στα τόσα χρόνια και στις τόσες παρεμβάσεις μου, ποτέ άλλοτε δεν αισθάνθηκες την ίδια ανάγκη; Γιατί τώρα;
Λες αγαπητή συναγωνίστρια ότι “τα στερνά τιμούν τα πρώτα”, αλήθεια, όταν τα πρώτα αριθμούν 75 χρόνια συνεχούς παρουσίας, πότε ακριβώς αρχίζουν τα στερνά;
Βλέπεις αυτή την φράση, την έχω ακούσει πάρα πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, πότε με θετικό πρόσημο, πότε με αρνητικό.
Από τους ίδιους ανθρώπους που συνήθιζαν να προσαρμόζουν την ρήση ανάλογα με το αν τους άρεσε η παρέμβασή μου στα κοινά ή όχι.
Όμως εσύ με ξέρεις καλά και ξέρεις ότι σε όλες αυτές τις δεκαετίες, ποτέ δεν προσάρμοσα τις απόψεις μου για να γίνω αρεστός, αλλά μιλούσα και έπαιρνα αποφάσεις με γνώμονα τα συμφέροντα του λαού και της πατρίδας κατά την άποψή μου.
Και αυτή ακριβώς η στάση μου, δημιούργησε αυτά τα “πρώτα” στα οποία αναφέρεσαι.
Και αυτήν την στάση σκοπεύω να συνεχίσω να τηρώ.
Λες να μην επαναλάβω το ίδιο λάθος με αυτό που έκανα πριν πολλά χρόνια, τότε που συνεργάστηκα με το ΠΑΣΟΚ.
Χαίρομαι, που θυμάσαι ότι τότε δεν συνεργάστηκα σαν άτομο, αλλά η ΕΔΑ στην οποία ανήκα συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ, με βάση μια συμφωνία αρχών.
Μια συμφωνία που δεν τήρησε ο Ανδρέας Παπανδρέου και αυτό μας ανάγκασε να σταματήσουμε την συνεργασία και εγώ να αποχωρήσω από την βουλή.
Όμως, το πως ακριβώς συνδέεις τον Ανδρέα Παπανδρέου με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, ειλικρινά, αδυνατώ να το κατανοήσω στην δήλωσή σου.
Πως συνδέεται εκείνη η εποχή, η Εθνική Αντίσταση και η υποταγή στα μνημόνια και τους δανειστές;
Και πως όλα αυτά, μαζί με τις “φήμες”, σε υποχρέωσαν να ασχοληθείς μετά από πολλά χρόνια με δημόσια δήλωσή σου μαζί μου;
Επικαλείσαι την κοινή ιδιότητά μας σαν μέλη της Εθνικής Αντίστασης.
Με την εμπειρία εκείνων των χρόνων, εγώ σου λέω ότι, άλλο Λίβανο εγώ δεν αντέχω. Εσύ;
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω την αναφορά σου, στο θέμα των ευρωεκλογών και στους σταυρούς που μου έδωσε ο Ελληνικός Λαός, τιμώντας και τον ΣΥΡΙΖΑ και την επιλογή του αλλά και την όποια προσφορά μου.
Να σε ενημερώσω όμως ότι, και τότε υπήρξε μια ευρεία προτροπή από σημερινούς επικριτές της σημερινής μου στάσης.
“Ο Γλέζος δεν χρειάζεται σταυρούς .. “.
Ίσως να το είχες ακούσει και εσύ.
Θα ήθελα κλείνοντας να σου τονίσω, ότι ο χρονικός προσδιορισμός των “ύστερων” και των “πρώτων”, δεν είναι αναγκαίο να απλώνεται στις πολλές δεκαετίες, της περίπτωσης μου, μπορείς να τον αναζητήσεις και σε πολύ πιο στενά χρονικά περιθώρια και μάλιστα πολύ πιο κοντά σου.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Απεράθου Νάξου, 28 Αυγούστου
Μανώλης Γλέζος”’