Λέει ο πονηρός στον «κολλητό» του:
“Τώρα θα δω αν είσαι φίλος , θέλω να πας στον παπά της ενορίας και να ζητήσεις να εξομολογηθείς.
Να του λες συνέχεια διάφορες (φανταστικές)) αμαρτίες για να τον απασχολήσεις ..
όσο πιο πολύ μπορείς και εγώ εν τω μεταξύ θα π….. την παπαδιά ! !”
«Πέρισυ , πάτερ, έκλεψα ,αλλά πεινούσαν τα παιδιά μου.»
«Δεν πειράζει τέκνον σου δίνω άφεση, γιατί φαίνεσαι καλός άνθρωπος».
«Πρόπερσι, πάτερ, πήρα ψεύτικη βεβαίωση ότι ήμουν άρρωστος και δεν πήγα 15 μέρες στη δουλειά μου »!
«Δεν πειράζει τέκνο μου , ανθρώπινες αδυναμίες είναι αυτές, σου δίνω άφεση !»
« Πριν 2 μήνες πάτερ ….», πάλι …. άφεση !
Και ξανά άφεση , και πάλι άφεση ,ντράπηκε ο φίλος !
«Πάτερ, θα σου πω την αλήθεια, ψέμματα σου λέω τόση ώρα , το και το , ο κολλητός μου, την ώρα που εγώ εξομολογούμε δήθεν, αυτός π…. την παπαδιά !»
Σηκώθηκε όρθιος ο παπάς ,κοίταξε το ρολόι του και λέει :
« Είσαι παντρεμένος τέκνον μου;»
« Ναι πάτερ «
«Τρέχα παιδί μου στο σπίτι σου γιατί όση ώρα είσαι εδώ ο κολλητός σου π….. τη γυναίκα σου,
η παπαδιά έχει 3 χρόνια που….. πέθανε !!!».