ΕΛΛΑΔΑΜΝΗΜΟΝΙΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Τα «Όχι» του 2013

Όχι, όχι, όχι !!!

Ξεκίνησε με το ΟΧΙ της Κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων. Σίγουρα πολλοί θα υποτιμήσουν το θέμα και θα πουν το εξής: «Μα είδατε τι πάθανε οι Κύπριοι; Κόντεψαν να στερέψουν τα σούπερ-μάρκετ, να μην έχουν να φάνε. Εμείς που λέμε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ έχουμε ακόμα τρόφιμα και καύσιμα. Σε καμία εικοσαετία θα έχουμε ρίξει και την ανεργία κάτω από το 20%. Κάντε υπομονή και μην σηκώνετε κεφάλι.» 

Εδώ επιτρέψτε μου να αντιλογήσω και να πω ότι όλα αυτά που θα πουν για να μας φοβίσουν και να υποβιβάσουν τη σημασία του ΟΧΙ είναι μπούρδες.
Γιατί είναι μπούρδες; Δεν χρειάζεται λογική, γνώση Ιστορίας χρειάζεται. Για θυμηθείτε λοιπόν, όταν οι Έλληνες είπαν ΟΧΙ στους Ναζί τι έγινε; Γνωρίζετε από την Ιστορία;
Λοιπόν, όταν οι Έλληνες τότε είπαν ΟΧΙ, το οποίο γιορτάζουμε εμείς ως εθνική εορτή τον Οκτώβρη, μετά το ΟΧΙ άρχισε η επιδρομή των δυνάμεων του άξονα. Η Ελλάς μπήκε ενεργά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι άνθρωποι στερήθηκαν το φαγητό, το νερό, την ελευθερία τους μέχρι να ελευθερωθούν ΞΑΝΑ.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι μια άρνηση στην ΕΥΡΩ-ΕΞΟΥΣΙΑ σημαίνει άρνηση στον κατακτητή. Δηλαδή, το ΟΧΙ των Κυπρίων είναι κάτι σαν το ΟΧΙ του 1941. Αρνήθηκαν τον κατακτητή και στην Ε.Ε. αυτό σημαίνει ότι θα μείνεις από φαγητό, θα μείνεις από καύσιμα, θα μείνεις από φάρμακα, θα μείνεις από χρήματα, θα μείνεις από οξυγόνο.
Κάποιοι λένε ότι τώρα οι Κύπριοι υπαναχώρησαν, και όντως μπορεί να είναι έτσι. Όμως η Κύπρος είναι ένα μικρό διαιρεμένο νησί. Τι μπορεί να κάνει απέναντι σε ολόκληρη Ευρωπαϊκή αυτοκρατορία υπό την διοίκηση αλαζόνων και κομπλεξικών Γερμανών; Έπεσε/Πέφτει/Θα πέσει (;), τουλάχιστον έχοντας κάνει πολύ θόρυβο. Αυτό είναι ίσως αρκετό εάν εμείς οι υπόλοιποι ακούσουμε αυτό το θόρυβο και ενεργήσουμε ανάλογα.
Αλλιώς είμαστε ήδη σκλάβοι-δούλοι-είλωτες, υποταγμένοι, ευρωλιγούρια, φιλοχρήματοι, σάπιοι, ξεφτιλισμένοι, τσάτσοι, προδότες, ζώα, ανίκανοι, υπνωτισμένοι, τηλεορασάκηδες, καναπεδάκηδες και ο κατάλογος πάει μακριά.

Εγώ μέχρι πριν το ΟΧΙ της Κύπρου έλεγα ότι και εργασία με 300€ το μήνα θα την έκανα. Ναι το έλεγα αυτό. Έχω μεταπτυχιακό, προϋπηρεσία και σε μια εταιρεία του κλάδου μου, η οποία ανακοινώνει αύξηση κερδών την διετία 2011-2012 μου πρότειναν 5ωρο/5μερο για 300€ και έλεγα θα την πάρω τη θέση ακόμα και για αυτά τα λίγα χρήματα.
Όμως έτυχε να με ειδοποιήσουν μετά το ΟΧΙ των Κυπρίων. Όλα είχαν αλλάξει.
Αναρωτήθηκα:
«Για ποιον λόγο να δουλέψω σε κάποιον ο οποίος αισχροκερδεί εις βάρος της κοινωνίας μου;
Ο οποίος εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις για να με κάνει δούλο;
Γιατί 300€ είναι ψίχουλα. Είναι πιο λίγα ακόμα και εάν είχαμε μισθούς σε δραχμές. Πιο λίγα και από το επίδομα του ΟΑΕΔ.
»

Βέβαια, επειδή είμαι λογικός και ήρεμος τύπος, πριν πω οτιδήποτε, το διαπραγματεύτηκα. Τους πρότεινα να υπογράψω ατομική σύμβαση με αξιοπρεπή μισθό. Να κάνω το 5μερο/5ωρο, 3ημερο/8ωρο για ψυχολογικούς λόγους. Μου αρνήθηκαν τα πάντα. Αδιάλλακτοι. Αρνήθηκα και εγώ. Τους είπα ότι δούλος δε γίνομαι. Καλύτερα φτωχός και ελεύθερος παρά φτωχός, δούλος και να πλουτίζουν οι σάπιοι στην πλάτη μου. Είπα ΟΧΙ στην ΔΟΥΛΟΠΟΙΗΣΗ μου. 

Γιατί να ρίξω τα ποσοστά της ανεργίας;
Για να χαρεί η σκατοκυβέρνηση;
Είπα ΟΧΙ και ήταν το πρώτο. Ξέρω είναι περίεργο αυτό που έκανα. Νιώθω περίεργα. Είμαι εντελώς άπορος και αυτά τα 250€ (τα 50€ πάνε για την κάρτα του μετρό) ίσως για κάποιον να ήταν καλά. Εγώ τα αρνήθηκα όχι γιατί είμαι βολεμένος αλλά γιατί ακόμα δρω και ελπίζω για κάτι καλύτερο.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ. Εάν φοβόμαστε να μείνουμε νηστικοί, εάν φοβόμαστε να μείνουμε χωρίς πολυτέλειες τότε θα είμαστε μόνο δούλοι.

Εγώ δεν είπα ΟΧΙ μόνο για μένα. Δεν με νοιάζει ότι και να απογίνω. Είμαι μόνος μου. Όμως σκέφτομαι τα μικρά παιδιά, οι επόμενες γενιές θα μεγαλώσουν γνωρίζοντας ότι είναι υποδεέστερα των παιδιών που ανήκουν σε κοινωνίες πρώην χιτλερικές. Μη γελιέστε. Οι μισθοί μειωθήκανε για να μείνουν μειωμένοι. Άλλωστε μόλις εδραιωθεί αυτή η υποτίμηση της ποιότητας ζωής για τις επόμενες γενιές θα είναι το φυσικό.
Γιατί να συναινέσω λοιπόν στην δουλοποίηση τους; Τι μου φταίνε; Θα αγωνιστώ. Δεν θα τους παραδώσω αμαχητί στον κατακτητή. Άλλωστε η ελληνική οικογένεια δεν είναι αυτή που υποτίθεται κάνει το καλύτερο για τα παιδιά της; Γιατί λοιπόν δεν αντιδρούμε τώρα σ’ αυτό; Μήπως επειδή γίναμε τελικά τόσο εγωιστές; Τόσο βόδια;

ΟΧΙ, δεν είμαι εγωιστής. 
ΟΧΙ, δεν είμαι λαμόγιο. 
ΟΧΙ, δεν είμαι δούλος. 

ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

pankou1981

Πηγή: Τα «Όχι» του 2013 – RAMNOUSIA

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Back to top button

Discover more from Gargalianoi Online News

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading