Γέρων Παΐσιος: Τα Σημεία των Καιρών ! Αποκαλυπτικοί διάλογοι πριν 25 ολόκληρα χρόνια!
Από το βιβλίο “Σημεία των Καιρών: Συνομιλίες του Γέροντα Παΐσιου”
Σχόλια – επιμέλεια:Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης, διδάκτωρ Φιλοσοφίας
Ο παρακάτω διάλογος αποτελεί σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο της Ορθοδοξίας μας και εκπλήσσει πραγματικά τον καθένα που τον διαβάζει στις ημέρες μας, αφού φαντάζει εντελώς επίκαιρος. Είναι χαρακτηριστικό ότι η συζήτηση αυτή, που έγινε ανάμεσα σε Αγιορείτη μοναχό και τον Γέροντα Παΐσιο έλαβε χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ωστόσο, αν και πέρασαν από τότε 30 και πλέον χρόνια, παραμένει τόσο ζωντανή, λες και περιγράφει σαν ρεπορτάζ τα όσα δραματικά συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.
Πρέπει δε να εστιάσει κανείς, διότι έχει τεράστια σημασία το σημείο εκείνο στο οποίο ο Γέροντας Παΐσιος λέει ρητά στον (κατά βούληση ανώνυμο) συνομιλητή του, όταν ο τελευταίος τον ρώτησε αν θα ζήσουν και οι δύο τα συγκλονιστικά εσχατολογικά γεγονότα: “Εγώ, όχι. Εσύ, ναι”! Απ’ ό,τι πληροφορηθήκαμε από την έρευνά μας, ο Αγιορείτης μοναχός βρίσκεται ακόμα στη ζωή.
Συγκλονιστικός είναι και ο τρόπος με τον οποίο κλείνει η συνομιλία των δύο αυτών Αγιορειτών. Και πολύ ηχηρή η προειδοποίηση του Γέροντα Παΐσιου ότι οι πιστοί μπορούν να αντέξουν στις δύσκολες ημέρες που έρχονται, αν είναι σταθεροί στις αξίες τους, αυτάρκεις και υπομονετικοί. Εξ άλλου, οι ημέρες αυτές γρήγορα θα περάσουν, όπως λέει η θρησκευτική μας παράδοση. Οπότε το μήνυμα που περνάει στις δικές μας ημέρες δεν μπορεί παρά να είναι ένα: να είμαστε προσηλωμένοι στις αρχές μας και να μην υποταχθούμε με κανένα τρόπο στον Σατανά και τα άθλια όργανά του.
Μαρτυρία Αγιορείτη μοναχού βασισμένη σε συνομιλία του με τον Γέροντα Παΐσιο
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε σε έσχατους καιρούς. Και μια από τις ισχυρότερες αποδείξεις είναι το ότι όλοι, πιστοί και άπιστοι, διαισθάνονται καθαρά ότι κάτι μαγειρεύεται εν αγνοία τους και κάτι πολύ σοβαρό πρόκειται να συμβεί. Είναι βέβαιοι ότι τελεσιουργείται ένα γεγονός καθοριστικό για την ιστορία του κόσμου, με πλήρη μυστικότητα. Λίγο ή πολύ, έτσι νιώθουμε όλοι μας.
Σαν αρχοντάρης στο Άγιο Όρος, περί τις αρχές της δεκαετίας του ’80, δεχόμουν πολλές τέτοιου είδους ερωτήσεις από τους επισκέπτες και για να ξέρω τι να λέω, πήγα να συζητήσω με τον Γέροντα Παΐσιο. Όσο ήταν κι άλλοι μπροστά, τους βεβαίωνε ότι τα περί Αντιχρίστου είναι μακρινό γεγονός και ας κοιτάξουν να στρώσουν τη ζωή τους, και προπάντων να βρουν ηρεμία και ειρήνη μέσα τους, δια της εξομολογήσεως και της θείας μεταλήψεως.
Όταν, όμως, βρεθήκαμε οι δυό μας, με κοίταξε σοβαρά και μου είπε:
“Τώρα που είμαστε μεταξύ μας, θα τα πούμε αλλιώς. Αλλά πρώτα όμως, θα σου δείξω κάτι”.
Σηκώθηκε και μπήκε στο κελλί του. Γύρισε σε λίγο, κρατώντας ένα κουτί. Τ’ άνοιξε και άπλωσε μπροστά μου 5-6 χάρτινα είδη. Το ένα ήταν από την Κίνα και είχε μαύρες κόπιτσες, και στο κέντρο, με κόκκινα μεγάλα ευδιάκριτα νούμερα, το 666. Το δεύτερο ήταν από την Αργεντινή, κουμπιά πάνω σε χαρτόνι, όπου και εκεί υπήρχε ευδιάκριτος ο αριθμός 666. Μετά ήταν ένα μακρόστενο κουτί από τη Ρωσία, όπως επίσης ένα τέταρτο από μια χώρα της Αφρικής, με τον ίδιο αριθμό επάνω.
Τα κοίταξα με έκπληξη και ρώτησα τον Γέροντα:
“Πώς το ερμηνεύετε εσείς; Να υπάρχει αυτός ο αριθμός σε αντικείμενα σε τόσες ακοινώνητες μεταξύ τους χώρες”;
Και ο Γέροντας κούνησε το κεφάλι του:
“Πες μου εσύ τώρα, τι σχέση μπορεί να έχει η Κίνα με την Αργεντινή και η Ρωσία με τη χώρα της Αφρικής. Εγώ το έψαξα και ρώτησα κάποιους που μπορούσαν να μάθουν τέτοιου είδους πράγματα στην Αμερική. Και μου απάντησαν ότι υπάρχει διεθνής πλέον οργανισμός, που λειτουργεί σαν μυστική οργάνωση και προωθεί οποιοδήποτε προϊόν έχει επάνω του το 666. Θα το επιβάλουν αυτό σε όλο τον κόσμο”.
“Εφ’ όσον είναι βέβαιο”, τον διέκοψα, “ότι αυτοί που έβαλαν το 666 ελέγχονται εύκολα από αυτή την οργάνωση, επομένως, προωθώντας τα προϊόντα τους, στην ουσία εργάζονται για τα δικά της συμφέροντα”.
Ο Γέροντας συμφώνησε:
“Ακριβώς”.
“Γέροντα”, τον ρώτησα, “είπατε πριν στους ανθρώπους ότι αυτά είναι μακρινά γεγονότα. Πόσο μακρινά είναι; Ας πούμε, εμείς θα τα ζήσουμε”;
Ο Γέροντας έγινε πολύ σοβαρός και μου απάντησε:
“Εγώ, όχι. Εσύ, ναι”.
“Η λογική, όμως”, του είπα, “μου λέει κάτι: ότι κάθε φαινόμενο που προηγείται της παρουσίας του Αντίχριστου ως προετοιμασία, χρειάζεται και τον δικό του τρόπο για να ωριμάσει και να επιβληθεί. Φυσιολογικά, θα χρειαζόμασταν πολλές δεκαετίες. Έτσι δεν είναι”;
“Όχι”, έκανε εκείνος, κουνώντας αρνητικά το κεφάλι. “Όσο πλησιάζουμε προς τα εκεί, τα πράγματα θα γίνονται όλο και πιο γρήγορα, έως ότου καταλήξουν να εξελίσσονται με αστραπιαία ταχύτητα. Η τηλεόραση δεν θα προλαβαίνει να ανακοινώνει στους ανθρώπους τα καινούργια γεγονότα. Και όλο αυτό τότε θα θεωρείται σαν θρίαμβος του Κακού και του Αντίχριστου, ενώ στην πραγματικότητα ο Χριστός θα επιτρέψει αυτή την εξέλιξη, προνοούμενος τα δικά Του παιδιά και συντέμνοντας τον χρόνο ταλαιπωρίας τους”.
Χαμογέλασε.
“Πόσο χρόνο θα πάρουν”; τον ρώτησα. “Εγώ θα τα προλάβω”; του ζήτησα να μου διευκρινίσει.
“Ναι”, έκανε ο Γέροντας, κουνώντας καταφατικά το κεφάλι του. “Εσύ θα τα προλάβεις και θα τα ζήσεις”.
Και στο σημείο αυτό, ο Γέροντας μου έκανε μια πάρα πολύ χρήσιμη διευκρίνιση.
“Όταν έρθει ο Αντίχριστος, δεν θα προσπαθήσει να εξαπατήσει τους ανθρώπους για να περάσει κρυφά το 666. Ο Αντίχριστος θα είναι το όχημα του Σατανά και ο Σατανάς δεν γνωρίζει τίποτε από την έννοια της ελευθερίας ή των προσωπικών δικαιωμάτων. Όταν λάβει την εξουσία από το Χριστό, θα επιβληθεί σαν τύραννος. Ο πιο απαίσιος από όσους γνώρισε η ανθρωπότητα. Θα απαιτεί να τον αναγνωρίσεις σαν θεό και να τον προσκυνήσεις. Και δεν θα τον νοιάζει αν εσύ αυτό το θέλεις και αν συμφωνείς.
Τα πάντα τότε θα γεμίσουν καταπίεση και τρόμο, διότι ο διάβολος θα ζητάει προσωπικά και ενσυνείδητα την άρνηση του Χριστού και την αποδοχή τη δική του.
Δεν θα του αρκεί η ουδετερότητα και δεν θα υπάρχουν υπεκφυγές. Ή τον δέχεσαι και υφίστασαι την εγκατάλειψη της χάριτος ή τον αρνείσαι και περιθωριοποιείσαι με όλες τις συνέπειες που γράφονται στην Αποκάλυψη. Ότι αυτοί που θα τον αρνηθούν δεν θα μπορούν να πουλήσουν ή να αγοράσουν τίποτα διότι δεν θα έχουν το σήμα του Αντίχριστου”.
“Και τι θα γίνει μ’ αυτούς”; ρώτησα τον Γέροντα. “Θα πεθάνουν από την πείνα”;
“Ε όχι, ευλογημένε, κι έτσι. Θα ‘χουν οι άνθρωποι το ψωμάκι τους, το αλεύρι τους, τις ελίτσες, τα φρούτα… Αλλοίμονο, όμως, σε αυτούς που είναι μαθημένοι σε πλούσια τράπεζα. Αυτούς δεν θα τους αρκούν το ψωμάκι και οι ελίτσες και θα είναι βαρύ το δίλημμα.
Επειδή οι καλομαθημένοι και καλοβολεμένοι χριστιανοί έχουν εφεύρει την ιδεολογία του κρυπτοχριστιανού, νομίζω ότι έγινε σαφές ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει. Εδώ θα εφαρμοστεί αυτό που είπε ο Χριστός στο Ευαγγέλιο: “Ή με ομολογείς έμπροσθεν των αρχόντων και σε αποδέχομαι στη Βασιλεία μου ή με αρνείσαι και εγώ σε απορρίπτω”.
Σημείωσηαπο τονΠύρινο Λόγιο: Το παρόν βιβλίο, το έχω διαβάσει κι εγώ τέσσερις φορές, μία το 1988 όταν το είχα δανειστεί απο κάποιο φίλο και συμφοιτητή και το 1990, όταν μπήκα στον πειρασμό να το αγοράσω πλέον, μιας και είχε ήδη προδιαγεγραφεί η πτώση της Σοβιετικής Ενωσης, όπως ειχε προβλέψει ο μέγας Γέρων 10 χρόνια πρίν αυτό συμβεί! Ακόμη και σήμερα, θυμάμαι τις αντιδράσεις μου όταν το είχα διαβάσει… Συμπάθεια προς τον Γέροντα και τα γραφόμενά του, αλλά…και ελαφρό μειδίαμα για τον τρόπο που τα παρουσίαζε… Και φυσικά το μειδίαμα πήγαινε στο “αδιανόητο” όλων αυτών που αποκάλυπτε οτι θα συμβούν και μάλιστα πολύ γρήγορα… Σφάλμα, μέγα σφάλμα και τώρα τα βλέπω μπροστά μου…
Σχόλιο Ανωνύμου:Οι νουθεσίες, οι παραβολές και οι προφητείες του Γέροντα Παΐσιου, αν είχαμε έστω μία ελληνική κυβέρνηση τις τελευταίες δεκαετίες, θα έπρεπε να διδάσκονται στα λύκεια της χώρας και να αναλύονται από εκπαιδευτικούς ικανούς να εμπνεύσουν τους εφήβους μας.
Δεν εγκατέλειψε ο Θεός τους Έλληνες. Σε ελληνικό έδαφος, στην Πάτμο, γράφτηκε η Αποκάλυψη από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη. Και είχαμε την ευλογία να έχουν ζήσει σε αυτή τη χώρα μορφές όπως ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και ο Γέροντας Παΐσιος. Άλλοι λαοί περιμένουν τα τελευταία μόλις χρόνια να μάθουν για τα σχέδια της Νέας Τάξης από τους συνομωσιολόγους. Εμείς τα είχαμε γραμμένα στη γλώσσα μας εδώ και 2000 χρόνια.
Έχουμε γύρει το κεφάλι υποτακτικά προς αυτούς που ήρθαν να μας υποδουλώσουν, ακριβώς επειδή κάποιοι “Έλληνες” έχουν φροντίσει να μη μαθαίνει ο λαός μας σήμερα τι γίγαντες έχει θρέψει αυτός ο τόπος και πόσο ευλογημένος είναι από τον Θεό.
Αυτό και μόνο αν σκεφτούμε – το τι χάρισμα έχουμε από τον Θεό, και πώς μας έχουν τυφλώσει, ώστε να μην το βλέπουμε – θα οδηγηθούμε στο σωστό που πρέπει να γίνει για να ελευθερωθούμε από τους δυνάστες μας.