Πηγή
Όπως θα διαβάσατε και εσείς, η Γαλλία θα επιστρέψει περίπου 754 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα από την Τράπεζα της Γαλλίας (ΤτΓ), για τους τόκους που έχει πληρώσει η Ελλάδα για τα ομόλογα που έχει στην κατοχή της η ΤτΓ.
Πράγματι, η συμφωνία (στο περίπου) ήταν ότι δεν θα γινόταν κούρεμα στα ομόλογα που έχουν οι κεντρικές τράπεζες και ότι οι τόκοι θα επέστρεφαν με κάποιο τρόπο πίσω στην Ελλάδα.
Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα δώσει και πολύ σημασία στο όλο θέμα με αποτέλεσμα να το έχω ξεχάσει.
Όπως σας έχω πει στο παρελθόν, η κεντρική τράπεζα δεν είναι τίποτα άλλο από μια ανεξάρτητη αρχή, όπου η δικαιοδοσία της πηγάζει από το νομοθετικό σώμα.
Εν ολίγοις, η κεντρική τράπεζα δεν είναι τίποτα άλλο από την προέκταση της κρατικής μηχανής.
Δεν έχει καμία διαφορά η επιτροπή κεφαλαιαγοράς από την κεντρική τράπεζα. Και οι δυο είναι ανεξάρτητες αρχές και οι δυο έχουν την νομοθετική πρωτοβουλία στον τομέα τους, απλά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες αυτές τις επικυρώνει η βουλή.
Ένας από τους λόγους που έγραψα το άρθρο με τίτλο “Μια ολοκληρωμένη πρόταση για το ελληνικό αδιέξοδο” (παρατίθεται πιο κάτω με θαλασσί), είναι διότι όταν η χρηματοδότηση γίνεται από την κεντρική τράπεζα, το κόστος για το κράτος είναι μηδέν. Επειδή το κέρδος της κεντρικής τράπεζες επιστρέφει πίσω στην κεντρική κυβέρνηση στο τέλος της χρονιάς, ουσιαστικά το κόστος που πληρώνει το κράτος για πιστώσεις που έχει στα χέρια της η κεντρική τράπεζα είναι μηδέν.
Το ίδιο γίνεται στη Fed όπως σας έχω εξηγήσει.
Τώρα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ΕΚΤ είναι ό,τι είναι η ΤτΕ, μια προέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου η δύναμη της ΕΚΤ πηγάζει από τις ευρωπαϊκές συνθήκες.
Ούτε η ΕΚΤ, ούτε η ΤτΓ και ούτε η ΤτΕ είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Θεωρητικά δηλαδή, ό,τι κέρδος έχουν το επιστρέφουν στην κεντρική εξουσία με κάποιο τρόπο και δεν το δίνουν μέρισμα σε μετόχους, όπως πολλοί συνωμοσιολόγοι νομίζουν (όχι δεν αληθεύουν όλα αυτά τα videos στο youtube).
Τώρα αν υποθέσουμε ότι όλες οι κεντρικές τράπεζες επιστρέφουν πίσω τους τόκους επί του ελληνικού χρέους, σημαίνει ότι αλλάζουν πάρα πολλά στα μοντέλα μου και στους υπολογισμούς μου.
Κατ΄ αρχάς σημαίνει ότι το μόνο ουσιαστικό κόστος μας (τόκοι) θα είναι μόνο επί των ομολόγων της αγοράς και τα διακρατικά δάνεια. Πόσα είναι αυτά δεν ξέρω ακριβώς, αλλά μην ξεχνάτε ότι αυτές οι συμβάσεις είχαν γίνει με πολύ ευνοϊκά επιτόκια.
Ο ΣΚΑΙ ανέφερε ότι η επιστροφή τόκων από το χρέος που έχουν οι άλλες κεντρικές τράπεζες θα φτάσει τα 4,5 δισ. (δεν κατάλαβα αν είναι για φέτος, για τους επόμενος 12 μήνες ή κάτι άλλο).
Τώρα αν ισχύει αυτό, σημαίνει ότι οι συνολικοί τόκοι που θα κληθούμε να πληρώσουμε θα είναι κατά πολύ λιγότεροι από ό,τι φανταζόμουν. Πόσο λιγότερο; Πολύ χοντρικά, νομίζω ότι το συνολικό μας κόστος δεν θα υπερβεί τα 5 δισ. ευρώ περίπου.
Τι σημαίνει αυτό άραγε;
Σημαίνει ότι είμαι έτοιμος να αλλάξω στάση όσον αφορά πολλά από αυτά που έχω αναφέρει.
Σημαίνει δηλαδή ότι δεν είναι ανάγκη να γίνει επιπλέον κούρεμα, διότι αν τα πράγματα είναι έτσι όπως νομίζω, το κούρεμα είναι πολύ περισσότερο από ό,τι ήλπιζα ακόμα και εγώ σε τωρινές τιμές.
Και αν πράγματι τους επόμενους 12 μήνες επιβεβαιωθεί ότι, οι συνολικοί τόκοι είναι κοντά στα 5 δισ. ευρώ, σημαίνει ότι το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους μας είναι αρκετά κάτω από το 5% επί του ΑΕΠ, που σας είχα πει παλαιότερα ότι είναι το ανώτατο που μπορούμε να πληρώσουμε (μάλιστα είχα πει ότι ακόμα και αυτό είναι υπερβολικό).
Που επίσης σημαίνει, ότι έχουμε ουσιαστικά λύσει το 50% του προβλήματος που φωνάζω από την αρχή αυτής της κρίσης, που είναι της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας (το άλλο μισό είναι ανταγωνιστικότητας).
Τέλος, σε περίπτωση που όλα αυτά είναι περίπου όπως τα νομίζω, δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους η κατάσταση στο μαγαζί θα είναι κάρα-Bull.
Πηγή:www.capital.gr
Μια ολοκληρωμένη πρόταση για το ελληνικό αδιέξοδο
Πηγή:www.capital.gr
Του Γιώργου Καισάριου
Όπως έχω πει σε προηγούμενα posts, η λύση του προβλήματος της Ελλάδος είναι κατά 50% το πότε θα γίνουμε ταμειακά βιώσιμοι και κατά 50% όλα τα υπόλοιπα.
Στα υπόλοιπα μπορεί κανείς να βάλει την αναδιάρθρωση του κράτους, τη δημοσιονομική προσαρμογή, πως θα γίνουμε ανταγωνιστικοί, την αναδιάρθρωση του πολιτικού μας συστήματος (με σκοπό αυτοί που εκλέγονται, να εκλέγονται με πιο αξιοκρατικές διαδικασίες) και τη ριζική αλλαγή του συνόλου του ελληνικού Συντάγματος.
Αν τα έβαζα στη σειρά, θα έλεγα πρώτα να διασφαλιστεί η φερεγγυότητα του τραπεζικού συστήματος, στη συνέχεια η αναδιάρθρωση του χρέους (κούρεμα κτλ) και μετά όλα τα άλλα ταυτόχρονα.
Σήμερα λοιπόν θα αναφερθώ σε αυτό που θα πρέπει να γίνει πρώτο από όλα, ακόμα και πριν ξεκινήσουν οι διαδικασίες για μια αναδιάρθρωση. Τούτο είναι να θωρακιστεί το τραπεζικό σύστημα.
Σημειώστε ότι έχω ήδη κάνει αναφορά σε αυτή η διαδικασία στα πιο κάτω άρθρα (Παράθυρο για υπονόμευση της ΕΚΤ;, Παράθυρο για υπονόμευση της ΕΚΤ; (ΙΙ), Πως θα ανακεφαλαιοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα σε περίπτωση αναδιάρθρωσης), όμως θα ήθελα σήμερα να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες.
Η ελληνική κυβέρνηση φτιάχνει ένα επενδυτικό σχήμα με το όνομα GRBD με αποκλειστικό σκοπό να ανακεφαλαιοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα πριν από ένα πιστωτικό γεγονός. Η εκτίμηση μου είναι ότι απαιτείται να διαγραφεί το 65% του ελληνικού χρέους για να καταστούμε βιώσιμοι. Υπόψη, επί των ομολόγων της αγοράς και όχι της τρόικας.
Στη συνέχεια η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) χορηγεί πιστώσεις αξίας περίπου 40 δισ. στο σχήμα GRBD. Το σχήμα αυτό στη συνέχεια συμμετέχει σε αυξήσεις κεφαλαίου στο τραπεζικό σύστημα, έτσι ώστε να καλυφτούν οι ζημιές έπεται από ένα ελληνικό default.
Ίσως απαιτηθεί το ποσό των 40 δισ. για την κάλυψη ζημιών από απομειώσεις ομολόγων και διαγραφή προβληματικών δανείων. Το ποσό των 40 δισ. είναι ένας πολύ πρόχειρος υπολογισμός, ίσως χρειαστούν λιγότερα, ίσως και περισσότερα. Μετά το πέρας αυτών των αυξήσεων κεφαλαίου, ουσιαστικά θα έχει κρατικοποιηθεί σχεδόν το σύνολο του τραπεζικού συστήματος.
Το τραπεζικό σύστημα απαλλαγμένο πλέον από όλα τα βάρη θα είναι σε άριστη οικονομική κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι από την πρώτη μέρα θα έχει κέρδη. Το 1,25 επιτόκιο που θα πληρώνει το GRBD στην ΤτΕ άνετα μπορεί να υπερκαλυφτεί μόνο από τα μερίσματα που θα πληρώνουν οι τράπεζες στο GRBD, τα οποία θα καλύπτουν τους τόκους αλλά και την αποπληρωμή κεφαλαίου προς την ΤτΕ.
Οι μέτοχοι, προκειμένου να έχουν την ευκαιρία να αντιστρέψουν το dilution effect των αυξήσεων αυτών, θα έχουν την ευκαιρία να αγοράζουν και να διαγράφουν τις μετοχές που κατέχει το GRBD με ίδια κεφάλαια των τραπεζών, σε τιμές όμως αρκετά πάνω από την τιμή της αύξησης που έγινε από το GRBD. Τέλος, θα είναι στη διακριτική ευχέρεια του GRBD να πουλήσει τις μετοχές που κατέχει στη χρηματιστηριακή αγορά όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες.
Όπως το S&L πρόβλημα που προέκυψε στις ΗΠΑ την δεκαετία του ‘80, έτσι και αυτό το πρόβλημα ίσως χρειαστεί μια δεκαετία να ξεδιπλώσει. Να είστε σίγουροι όμως ότι θα ξεδιπλώσει και είμαι απολύτως σίγουρος ότι το ελληνικό δημόσιο θα βγάλει και ένα αρκετά μεγάλο κέρδος. Εκτιμώ περίπου 10-20 δισ. αν η διαδικασία διαρκέσει μια δεκαετία.
Πλεονεκτήματα της μεθόδου αυτής
Μετά το πέρας της πιο πάνω διαδικασίας, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν θα έχει καθόλου επιβαρύνσεις και οι ισολογισμοί των τραπεζών θα είναι ατόφιοι. Το τραπεζικό σύστημα θα είναι παντελώς έτοιμο και για τους καινούργιους κανόνες BASEL III. Επίσης η χώρα θα είναι έτοιμη για την επόμενη φάση που θα είναι η αναδιάρθρωση του χρέους μας.
Δεν χρησιμοποιούνται κεφάλαια φορολογουμένων (Ελλήνων ή Ευρωπαίων) καθώς οι πιστώσεις προέρχονται έναντι ενεχύρου από την Τράπεζα της Ελλάδος. Επίσης, οι μόνοι που τιμωρούνται είναι οι μέτοχοι των τραπεζών και κανένας άλλος.
Διασφαλίζεται το τραπεζικό σύστημα και διασφαλίζονται όλες οι καταθέσεις.
Οι τράπεζες πλέον θα μπορούν να δανείζουν -απαραίτητο συστατικό για να μπορεί να αναπτυχτεί η ελληνική οικονομία.
Η ελληνική κυβέρνηση θα κερδίσει συντηρητικά μεταξύ 10-20 δισ. ευρώ σε μια δεκαετία. Το κέρδος θα είναι λιγότερο αν αποφασιστεί να πουληθούν οι μετοχές στην αγορά σύντομα.
Η ενεργοποίηση αυτού του μηχανισμού είναι στη διακριτική ευχέρεια της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ). Επίσης, η ΤτΕ μπορεί να παρακάμψει τους κανόνες της ΕΚΤ και να λάβει ως ενέχυρο ότι αυτή θεώρει πρέπον. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα είναι κοινές μετοχές.
Είναι δε μια καλή ευκαιρία να γίνει χρήση του μηχανισμού του ELA, αφού έτσι και αλλιώς έπειτα από ένα πιστωτικό γεγονός, η ΕΚΤ έχει πει ότι δεν θα χρηματοδοτεί πλέον ελληνικά ομόλογα.
Η ΕΚΤ μόνο εκ των υστέρων πρέπει να δώσει έγκριση και όχι πριν. Μόνο με αρνητικό ψήφισμα των 2/3 των μελών του συμβουλίου της ΕΚΤ μπορεί να καταδικαστεί η πράξη.
Λαμβάνοντας όμως υπόψη ότι μια αντιστροφή αυτού θα δημιουργούσε αφόρητα προβλήματα στο ευρωπαϊκό σύστημα πληρωμών και το ότι πολιτικά θα περάσει στις αγορές ότι υπάρχει διαφορά άποψης μεταξύ της κεντρικής και της περιφερικής τράπεζας, είναι δεδομένο ότι θα πάρει και την τυπική έγκριση.
Η χρήση του μηχανισμού αυτού είναι μόνο για έκτατες περιστάσεις. Πιο έκτατες από αυτές που ζούμε δεν νομίζω να υπάρχουν.
Επίσης σύμφωνα με τον κύριο Παναγιώτη Οικονομόπουλο (Καθηγητή οικονομικών) που έχει κάνει αρκετή έρευνα πάνω στο θέμα, τα ποσά που μπορεί να εκταμιεύσει το GRBD από την ΤτΕ μπορούν να αυξηθούν έως το ποσό των 110 ή ακόμα περισσότερα. Αυτό σημαίνει ότι το σχήμα μπορεί να αγοράσει και τα διακρατικά δάνεια της τρόικας, ή ένα μεγάλο μέρος αυτών.
Η κατάληξη είναι ότι η χρήση του μηχανισμού αυτού από την ΤτΕ, σε συνδυασμό με μια αναδιάρθρωση, είναι ικανή να μας μειώσει το χρηματοοικονομικό κόστος με σκοπό να πάρει ανάσα η Ελλάδα για να μπορεί να συγκεντρωθεί σε άλλα θέματα, όπως η αναδιάρθρωση του κράτους, η δημοσιονομική προσαρμογή καθώς και θέματα ανταγωνιστικότητας και συνταγματικών αλλαγών που απαιτούνται, αν η Ελλάδα θέλει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που είναι μπροστά μας.
(*Τον τελευταίο καιρό κάνω διαλέξεις και ομιλίες για διάφορα θέματα. Ο δήμος Περιστερίου θα μου παραχωρήσει την αίθουσα θεάτρου στο καινούργιο μέγαρο. Εκεί θα κάνω μια εκτεταμένη παρουσίαση του θέματος. Όταν θα πάρω ημερομηνίες θα ανακοινώσω περισσότερα).
george.kesarios@capital.gr