Γράφει η Μαίρη Παναγιωτακοπούλου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Β.Α., Μ.Α.C.P.
Κύριε Δήμαρχε,
Σκοπός αυτής της παρέμβασης, είναι να εκφράσω τις ανησυχίες μου αναφορικά με την απόφασή σας να “αλλάξετε ριζικά” την ιστορική Πλατεία Γαργαλιάνων, καθώς και να μοιραστώ μαζί σας τις ανησυχίες μιας μεγάλης μερίδας συμπολιτών μου με τους οποίους είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω.
Σας καλώ να δείξετε την απαιτούμενη ενσυναίσθηση, να σκύψετε προσεχτικά και να καταλάβετε τις θέσεις μας, έτσι ώστε να ελέγξετε κατά πόσο οι αντιλήψεις σας όσον αφορά στις ανάγκες μας είναι πραγματικά ακριβείς. Η απόφασή σας, να επιβληθεί χωρίς διαβούλευση, μια “νεωτεριστική παρέμβαση” στην πλατεία έχει όπως είναι φυσικό, ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων.
Πριν έξι μέρες ενημερωθήκαμε για τα σχέδιά σας τα οποία, αν και δεν είναι τα τελικά, όπως λέτε, παρουσιάζουν ένα εκτός τόπου και χρόνου σχέδιο που ουσιαστικά θα αλλοτριώσει την ταυτότητα του τόπου μας, αλλά κυρίως θα πλήξει την οικονομία και το δικαίωμα του συναθροίζεσθε όπως γνωρίζαμε τα τελευταία 150 χρόνια… Προσπαθώ να δικαιολογήσω το κίνητρό σας, να ‘ξεριζώσετε΄ το “παλιό”, σαν απόδειξη επιτυχίας εν καιρώ πρωτόγνωρων και πολυεπίπεδων κρίσεων που μαστίζουν την καθημερινότητά μας. Λάβετε υπʼ όψιν ότι οι πολίτες είναι επιφορτισμένοι με δυσανάλογο με τις δυνάμεις τους βάρος και η αλλαγή στην οποία θέλετε να μας υποβάλλετε, πέρα του ότι δεν είναι ωφελιμιστική, δεν μας βρίσκει σύμφωνους για τους ακόλουθους λόγους:
Η πλατεία Γαργαλιάνων έχει στοιχεία μείζονος ιστορικής, αισθητικής, και κοινωνικής σημασίας και πληροί ουσιαστικά κριτήρια της κληρονομιάς μας από τον δέκατο ένατο αιώνα έως σήμερα. Το “κυκλικό σχήμα” της πλατείας μας, αντιπροσωπεύει την περιεκτικότητα, την αποδοχή και την ενότητα ενώ, ταυτόχρονα, έχει διατηρήσει την ιδιαίτερη μορφή της με σεβασμό στο περιβάλλον και τους πολίτες που την απαρτίζουν. Η οικολογική ψυχολογία υποδηλώνει ότι το άτομο συνυπάρχει με το περιβάλλον του και είναι σημαντικό να κατανοηθεί αυτή η αλληλεξάρτηση ανθρώπου και περιβάλλοντος που εμπεριέχει την πολιτιστική μας πλατεία—τον πιό σημαντικό τόπο συνάντησης στους Γαργαλιάνους. Επιπλέον, εδώ και δεκαετίες παραμένει το Κέντρο διασύνδεσης με τους απανταχού Γαργαλιανιώτες, μια ισχυρή γέφυρα με την Πατρίδα που πέρα από τον ενωτικό της χαρακτήρα, κρατάει ζωντανό το πολιτιστικό, κοινωνικό και πνευματικό μας γίγνεσθαι. Υπάρχει μεγάλη ελπίδα σε αυτή τη γνώση! Συνεπώς, είμαστε όλοι, άρρηκτα δεμένοι με ό,τι πιο όμορφο υπάρχει στη συλλογική μας μνήμη. Αυτό που ενώνει το χθες με το σήμερα και ονειρεύεται το αύριο για εμάς και τις γενιές που θα ακολουθήσουν.
Ίσως, να ήταν ωφέλιμο, να γίνει μια επέμβαση καλλωπιστικού χαρακτήρα, όπως διόρθωση όπου υπάρχει ανάγκη κάποιων στοιχείων της πλατείας, που δεν θα παρεμποδίσει την δυνατότητα των πολιτών να συνυπάρχουν και να παράγουν πολιτισμό. Μια αυθαίρετη αλλαγή, χωρίς την έγκριση των πολιτών, για ένα τόσο σοβαρό θέμα και ειδικά, κάτω από τις πιο οδυνηρές συνθήκες που διανύουμε λόγω κορωνοϊού μπορεί να δημιουργήσει έντονα συναισθήματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ και συνάδει με την εικόνα που θέλουμε να διατηρήσουμε, όχι μόνο στο νου μας αλλά και στη πραγματικότητα. Οι περιβαλλοντικοί ψυχολόγοι αναφερόμενοι στα σημαντικά σημεία μιας πόλης και στο πώς αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή μας μέσα από αυτά, μάς λένε, ότι ακόμα και μια πλατεία, μπορεί να εμφανίζεται ως επέκταση του εαυτού μας, το μέρος που αυτοπροσδιοριζόμαστε. Σε μια εποχή που τα πάντα είναι αβέβαια…ο άνθρωπος έχει την ανάγκη κάποιων σταθερών και κυρίως, να μην υπόκειται σε καταναγκαστικές αλλαγές, όπως η συγκεκριμένη. Είναι σχεδόν σπάνιο, στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε, με τα άπειρα προβλήματα να καταφέρνουμε τη διατήρηση κάποιων σταθερών, όπως το να συνυπάρχουμε αρμονικά με ζεστούς ανθρώπους και να μοιραζόμαστε τα ήθη και έθιμά μας στην Πλατεία Γαργαλιάνων που αγαπήσαμε!
Σας προσκαλώ να περπατήσετε για λίγο στα δικά μας παπούτσια με κατανόηση και συνεργατικότητα, ώστε να κατανοήσετε τους λόγους που θέλουμε να διατηρηθεί η σημερινή αρχιτεκτονική της πλατείας μας. Να μην υποβαθμιστεί η πολιτιστική ταυτότητα του τόπου μας.
Με εκτίμηση
Μαίρη Παναγιωτακοπούλου
