Αυτές τις μέρες συντελείται μια μάχη από παλιά.
Από την μια πλευρά το ΔΝΤ θέλει το ελληνικό χρέος να μην είναι βιώσιμο και ζητεί την διαγραφή μέρους του ή νέα μέτρα ώστε να γίνει βιώσιμο.
Και από την άλλη η Γερμανία που θεωρεί ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο, αρκεί να παρθούν εξωφρενικά μέτρα λιτότητας με τα όποια θα παράγεται ένα 3.5% πλεόνασμα (σχεδόν 7δις) κάθε χρόνο. Τα μέτρα αυτά θα εφαρμοστούν μετά το 2018 καθώς μέχρι τότε έχουμε πρόγραμμα. Το πόσο των 7 δις θα κατευθύνεται στην εξυπηρέτηση του χρέους.
Το ΔΝΤ ταλαντεύεται αν αυτά τα μέτρα είναι εφικτά και βιώσιμα για μια οικονομία, και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από το πρόγραμμα ενώ η Γερμάνια δηλώνει ότι χωρίς το ΔΝΤ δεν υπάρχει πρόγραμμα.
Άρα η Ελλάδα θεωρητικά οδηγείται:
- Είτε σε υποχώρηση και ψήφιση νέων μέτρων τα οποία θα εφαρμοστούν μετά το 2018 και με τα οποία θα ικανοποιηθεί η Γερμανία και θα πιεστεί για να κρατηθεί το ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Παράλληλα με αυτό τρέχει το ενδεχόμενο συμμετοχής στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του Ντραγκι βάση του οποίου έχουν εκφραστεί προβλέψεις για ανάπτυξη στο 2.7% Τα ίδια παραμύθια περίπου είχαν υποσχεθεί με το πακέτο Γιουνκερ το 2015 αλλά και το νέο σχέδιο Μάρσαλ για την ευρώπη το 2012
- Είτε σε αποχώρηση του ΔΝΤ, λήξη του προγράμματος και στάση πληρωμών ως επιλογή των δανειστών. Στην συνέχεια θα ανοίξει ο διάλογος για την μοίρα της Ελλάδας στο Ευρώ καθώς το χρέος της θα χρειαστεί εκ νέου. χρηματοδότηση. Τα ενδεχόμενα τότε είναι είτε ένα νέο πακέτο τύπου μνημονίου από το ESM και την Ευρώπη, είτε με ανεξέλεγκτη έξοδο από το ευρώ και παραδειγματική τιμωρία σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά σχέδια και όρους.
Κάποιοι λένε ότι η στάση του ΔΝΤ θα ξεκαθαρίσει πολιτικά μετά την επίσημη ανάληψη από τον Ντ. Τραμπ της εξουσίας στις ΗΠΑ.
Πρακτικά όμως η Ελλάδα του Τσίπρα και του Κούλη και αυτών που θέλουν να μείνει το ευρώ, αυτή η Ελλάδα της μιζέριας δεν έχει δικό της σχέδιο. Με ένα τέτοιο σχέδιο η χώρα θα έπειθε τους πάντες ότι η Ελλάδα εννοεί αυτά που λέει της και έχει πάντα την δυνατότητα να «ζορίσει» τα πράγματα
Τέτοιο σχέδιο δεν εγινε γιατί κανείς ευρωπαϊστής δεν ήθελε η Ελλάδα να μπορεί να διαπραγματευθεί και να πιέσει. Η πείρα έδειξε ότι κανείς ευρωπαϊστής δεν θέλει να διαπραγματευθεί πραγματικά για τίποτα και όλα όσα γίνονται είναι θέατρο για το εσωτερικό ακροατήριο
Η μόνη γραμμή άμυνας που έχει η κυβέρνηση είναι να δηλώνει πως δεν μπορεί να πάρει μέτρα τα οποία θα δεσμεύουν την επόμενη κυβέρνηση, κι ότι αν πιεστεί γι αυτό, θα πάει σε εκλογές. Από την Ευρώπη έχουν δηλώσει ότι δεν νοιάζονται για αυτό στο βαθμό που η ΝΔ έχει ξεκαθαρίσει ότι θα πάρει «ότι μέτρα μας ζητούν και ακόμη περισσότερα».
Το ενδεχόμενο να προκηρυχτούν εκλογές ώστε ο Κουλης να πάρει τα ηνία και να ψηφίσει τα μέτρα του 2019 είναι αυτό που εύχονται τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ για τους δικούς τους λόγους ο καθένας. Αλλά μόνο οι θεσμοί μπορουν να μας επιβάλουν τα μέτρα και να ζητήσουν εκλογές για να αποφασίσουμε ποιος θα τα ψηφίσει σήμερα, για το 2019!
Αν ψηφιστούν τα μέτρα σήμερα ικανοποιείται ο Σομπλε και το ΔΝΤ δεν μπορεί να φύγει.
Αυτό το σενάριο βολεύει τους πάντες.
Υπάρχει και το φοβερό σενάριο να μην επιτρεπει στο προτεκτοράτο να πάμε σε εκλογές πριν τις Γερμανικές του Σεπτεμβρίου του 2017.
Να τεθεί σε εφαρμογή ένα σαδιστικό σχέδιο με βάση το όποιο ο Σοιμπλε θα κάνει επίδειξη πυγμής στους γερμαναράδες ψηφοφόρους και θα επιβάλει σε όλους τους μνημονιακούς- τσιράκια του στην Ελλάδα να ψηφίσουν τα μέτρα του 2019.
