Σαν να μην έχει συμβεί τίποτα!
Σαν να μην έχουν πάρει χαμπάρι ότι συγκεκριμένες πολιτικές συμπεριφορές και πρακτικές έχουν φέρει την κοινωνία σε απόγνωση και σε αδιέξοδο.
Σαν να μην έχουν καταλάβει ότι η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος έχει φτάσει στα Τάρταρα.
Σαν να μην έχουν αντιληφθεί πως η περίοδος που οι πολιτικοί έλεγαν ό,τι μπούρδα τους κατέβαινε στο κεφάλι, ό,τι υπόσχεση μπορούσε να τους δώσει ψήφους και να τους διατηρήσει στην καρέκλα, έχει τελειώσει. Το έργο έχει παιχτεί πολλές φορές και είχε και κακό τέλος.
Σαν να μην έχουν αφουγκραστεί – ή στοιχειωδώς αντιληφθεί – ότι η κοινωνία δεν γουστάρει άλλο Μαυρογιαλούρους που τάζουν πράγματα που δεν θα γίνουν, στήνουν σικέ προεκλογικούς καυγάδες για να τσιμπήσουν (πάλι) την ψήφο και μετά… μην τον είδατε τον Παναή.
Κι όμως, όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή αυτές τις μέρες μάς δείχνουν ότι επαναλαμβάνεται η ίδια κακόγουστη πλέον κατάσταση με όσα παραπάνω διαπιστώσαμε.
Πονηριές για προεκλογικές προσλήψεις.
- Νομοσχέδια που κρύβουν εξυπηρετήσεις των διαπλεκομένων.
- Αλαλούμ, ασυνεννοησία και αλλαγές στο νομοσχέδιο για τα ταξί.
- Υποσχέσεις ότι θα καταργήσουν τα χαράτσια (προεκλογικά, βεβαίως βεβαίως).
- Εξαγγελίες για το πρόβλημα των παράνομων μεταναστών, χωρίς σχέδιο και για προεκλογικούς λόγους.
- Διαβεβαιώσεις ότι θα επαναδιαπραγματευτούν το μνημόνιο (μετεκλογικά, βεβαίως βεβαίως).
Και όλα αυτά για να αρπάξουν την ψήφο και μετά βλέπουμε.
Φυσικά, σε αυτές τις πρακτικές δεν προχωρούν όλα τα κόμματα, αλλά κυρίως τα δύο, τα λεγόμενα μεγάλα.
Τα άλλα διαμαρτύρονται – και σωστά – για όλα όσα αναφέρω, και εισπράττουν τη στήριξη – τουλάχιστον αυτό διαπιστώνει κανείς όταν έρχεται σε επαφή με τον κόσμο –, ενώ θα περιμένουμε να δούμε πριν από τις εκλογές τις συγκεκριμένες προτάσεις τους, για το πώς θα ξεπεραστεί η κρίση.
Όσον αφορά στους άλλους, που εξακολουθούν να θέλουν ανερυθρίαστα
να κοροϊδεύουν τον κόσμο, τους ταιριάζει αυτό που λένε:
Μασάει η κατσίκα ταραμά; Δεν μασάει. Και μακάρι να το… αποδείξει στις κάλπες.
