Ο κ. Σωκράτης Ξυνίδης, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι είναι διατεθειμένος να δεχθεί και το γιαούρτωμα, αφού όπως είπε είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι πολιτικοί για όσα δεν έκαναν τα προηγούμενα χρόνια.
Για το μόνο που δεν μπορεί να παραπονεθεί κανείς αυτήν την εποχή είναι ότι υπάρχει στασιμότητα στις εξελίξεις.
Οι ένοχοι πολιτικοί, γιατί δεν είναι όλοι το ίδιο, προσαρμόζονται στην περίσταση περνώντας από το ένα στάδιο στο άλλο με τέτοια ταχύτητα, λες και αλλάζουν πίστα σε videogame.
Από τη σιδερόφρακτη Βουλή του Ιουνίου, από τις επιθετικές δηλώσεις Λοβέρδου κατά διαδηλωτών, από τον εμετικό χλευασμό του ελληνικού λαού από τον Πάγκαλο, περάσαμε στην αποδοχή ενοχής και στην ανάγκη κολασμού.
Κάποια πράγματα όμως δεν αλλάζουν.
Στο ίδιο πνεύμα με τον διαβόητο νόμο Βενιζέλου, που ουσιαστικά απέκλειε στην πράξη την δίωξη και τον κολασμό πολιτικών προσώπων για χειρισμό θεμάτων δημοσίου συμφέροντος, ο κος Ξυνίδης «δικάζει» τάχα τον εαυτό του και επιλέγει ο ίδιος την τιμωρία του!
Ίσως βέβαια η στάση του να προέκυψε από την βροντερή προτροπή του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέα, ο οποίος μιλώντας σε κατοίκους της περιοχής του επιδοκίμασε το γιαούρτωμα πολιτικών.
Αλλά σε κάθε περίπτωση η πονηρή τακτική του κ. Ξυνίδη καταλήγει στο : Γιάννης κερνάει – Γιάννης πίνει.
Μόνο που, αν φιλοδοξεί να καθορίσει ο ίδιος την τιμωρία του, τού έχω δυσάρεστα νέα.
Η κοινωνία τρέχει πιο γρήγορα από τους πολιτικαντισμούς.
Σχολιάζοντας κάποιος τις επαίσχυντες δηλώσεις Βενιζέλου ότι
«ευτυχώς που έχουμε και την τρόικα» και ότι «πρέπει να πάρουμε συμπληρωματικά μέτρα», έγραψε
«Βεβαίως χρειάζονται και άλλα μέτρα. Για την ακρίβεια δυο μέτρα χώμα για τους προδότες».
Προφήτης
antinews
«Φῶς ζητᾶνε τὰ χαϊβάνια
κι᾿ οἱ ραγιάδες ἀπ᾿ τὰ οὐράνια,
μὰ θεοὶ κι᾿ ὀξαποδῶ
κεῖ δὲν εἶναι παρὰ δῶ.
Ἂν τὸ δίκιο θές, καλέ μου,
μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου
θὰ τὸ βρῇς. Ὅπου ποθεῖ
λευτεριά, παίρνει σπαθί.»
(Κ.Βάρναλης: Ἡ μπαλάντα τοῦ κυρ-Μέντιου)