ΩΡΑ 14.48
Οι προβοκάτορες επιμένουν! Συγκρούσεις κουκουλοφόρων – εθνικιστών στην Καρ. Σερβίας – Πάνω από ένα εκατομμύριο ο κόσμος!
“Παραμένουμε ψύχραιμοι και ενωμένοι”, φωνάζουν οι Αγανακτισμένοι – Μεγαλειώδης παραμένει η παρουσία του κόσμου! – Πάνω από ένα εκατομμύριο!
Γειά σου φίλε. Συμφωνώ αρκετά με τη στάση σου. Πρέπει ο λαός να ξυπνήσει και να επιβάλει λαϊκή κυριαρχία και δεν είναι απάντηση το να ψηφίσουμε κάποιο άλλο κόμμα. Επίσης σέβομαι την αγάπη σου για τον τόπο και την Ελληνική κουλτούρα κ πολιτισμό. Η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο και όντως το διεθνές κεφάλαιο απειλεί να αποκτήσει απόλυτη κυριαρχία (την οποία σχεδόν ήδη έχει!) στην Ελλάδα.
Με προβληματίζει όμως αυτή η έμφαση στο έθνος ως τη σημαία που θα πρέπει να μας ενώσει σήμερα. Κι αυτό επειδή το ζήτημα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι απλώς το αν θα είναι η εξουσία σε Ελληνικά χέρια, αλλα το άν θα είναι στα χέρια του λαού. Αυτοί οι διεφθαρμένοι πολιτικοί που όλοι φτύνουμε στο Σύνταγμα είναι κι αυτοί Έλληνες, και πάνω απ’ όλα έχουν προδώσει το λαό που σήμερα υποφέρει από την ανεργία και όλο και περισσότερες στερήσεις, που δουλεύει σκληρά για να βολεύονται κάποιοι άλλοι (Έλληνες και ξένοι) με τεράστιες περιουσίες. Με αυτή την έννοια, ο λαός ο ντόπιος της Ελλάδας έχει περισσότερα κοινά με το μετανάστη, παρά μ’ αυτούς που μας εξουσιάζουν. Γι αυτό πιστεύω ότι πρέπει να ενωθούμε ως λαός/οί, κι όχι ως Έλληνες. Αλλιώς μπορούν κάλλιστα να ξεπουλήσουν ολόκληρο το δημόσιο σε Έλληνες επιχειρηματίες. Θα μας λύσει αυτό το πρόβλημα; Σαφώς και όχι! Το ζήτημα είναι ότι όλη αυτή η περιουσία δεν θα ανήκει πλέον στο λαό, δε θα είναι κοινή, θα την εκμεταλλεύονται ιδιώτες για την πάρτη τους, και ξέρουμε τι σημάινει αυτό (τα κέρδη στις Ελβετικές τράπεζες).
Γι αυτό δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει το αν αυτοί οι ιδιώτες θα είναι Έλληνες, Τούρκοι ή Εβραίοι (αν και μάλλον θα είναι Κινέζοι – βλέπε Πειραιά). Οι μεγαλοεπιχειρηματίες ενδιαφέρονται για το το κεφάλαιό τους και δεν κολλάνε σε σύνορα. Στο τέλος, μου φαίνεται ότι μόνο οι λαοί έχουν αυτό το κόλλημα με την πατρίδα, και με το να εχθρεύονται τους ξένους λαούς. Ενα διαίρει και βασίλευε βλέπω σ’ αυτή την τάση και δε μ’ αρέσει πάρα πολύ. Πιστεύω πρέπει να δούμε τι κοινό έχουμε με τους άλλους λαούς και να παλέψουμε μαζί, μόνο έτσι θα αυξήσουμε τη δύναμή μας. Δεν λέω να αρνηθούμε την ιδιαιτερότητά μας και την κουλτούρα μας, αλλά να τα διαχωρίσουμε αυτά από τα συμφέροντά μας σε σχέση με αυτούς που μας εξουσιάζουν. Γιατί αυτό που απειλείται σήμερα περισσότερο απ’ όλα δεν είναι η Ελληνικότητά μας, αλλά η καθημερινή μας ζωή, οι μισθοί και οι συντάξεις μας, η δυνατότητά μας να έχουμε καν κάποιο εισόδημα, και η κοινή-δημόσια ιδιοκτησία του πλούτου της χώρας.
Όντως τίθεται και ζήτημα εθνικής κυριαρχίας, αλλά γιατί κυρίως; Δεν είναι επειδή θέλουμε να κυβερνάμε εμείς τη χώρα μας; ‘Εμείς’ – δηλ. όλος ο λαός, όχι κάποιος άλλος ‘Ελληνας’ που θα συνεχίσει να μας εκμεταλεύεται.
Αυτά.