Τρεις μπογιατζήδες, ένας Έλληνας, ένας Αλβανός και ένας Γερμανός πεθαίνουν και πάνε στον Παράδεισο. Ο Άγιος Πέτρος τους ανοίγει την Πόρτα.
– “Καλώς τα παιδιά! Και είχα ανάγκη απ’ την ειδικότητά σας! Θέλω να βάψω την Πόρτα του Παράδεισου. Για πέστε μου πόσα θέλετε να την βάψετε;”
– “600 ευρώ”, λέει ο Αλβανός.
– “Μπα! 600; Και πως τα λογάριασες;”
– “Ε… να 200 για μένα, 200 για εφορία και ένσημα και 200 τα υλικά”.
– “Εσύ”, λέει ο Άγιος του Γερμανού, “πόσα θέλεις;”
– “Και εσύ ποσά θέλεις”; ρωτάει τον Έλληνα.
– “Είμαι πολύ πιο ακριβός, αλλά μας συμφέρει όλους και θα πάρω τη δουλειά”, απαντάει ο Έλληνας.
– “Δηλαδή, πόσα ζητάς;” ρωτάει ο Άγιος Πέτρος.
– “3 χιλιαρικάκια ευρώ”.
– “3 χιλιάρικα; Εσύ είσαι τρελός παιδί μου!”
Αναστενάζει ο Έλληνας με την αφέλεια και την άγνοια του Αγίου, τον παίρνει όμως παράμερα να μην ακούνε οι άλλοι και του εξηγεί:
– “Η εξήγηση, Άγιε Πέτρο μου, με λίγη φαντασία και λίγη …δημιουργική λογιστική, είναι απλή”, του λέει και συνεχίζει. “Λοιπόν, τα 3.000 ευρώ δικαιολογούνται έτσι:
