Πως καταντήσαμε οι ελληνόφωνες την Ελλάδα μας…

Σε ένα δημοτικό σχολείο κάπου στην Αθήνα, την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς η δασκάλα παίρνει παρουσίες…
– Χακίμ καζάλ αλ νταρουί?
– Παρών.

– Χασάν ντομάν ντα σαρουί?
– Παρών.

– Γιόν κιμ λι γκόνγκ?
– Παρών.

– Σουλειμάν αλη ζαουάχρι?
– Παρών.

– Χατζή λαζά ρούμιχ αλής? Τίποτα…
– Χατζή λαζά ρούμιχ αλής? επαναλαμβάνει η δασκάλα… Πάλι τίποτα.

Εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά – δειλά ένα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά…

– Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι… Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε..!

ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ…