ΝΑ ΑΝΑΣΥΣΤΑΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΔΗΜΟΙ ΤΗΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ, ΤΩΝ ΦΙΛΙΑΤΡΩΝ,ΤΩΝ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ…

Άρθρο του κ. Κώστα Σπανού

Χθες, μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις και …μυστικές «δεσμεύσεις»(!) εκατέρωθεν, ανακοινώθηκε η πολυαναμενόμενη υποψηφιότητα και εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, χωρίς βέβαια να εκπλαγεί κανείς από το αποτέλεσμα του τοκετού. Μετά την πολυήμερη δυστοκία, όλοι ξέρανε πλέον πως και ο υποψήφιος δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση Κυπαρίσσιος, όπως συνέβη και με τον υποψήφιο της Νέας Δημοκρατίας, γιατί σε αντίθετη περίπτωση τα κόμματα είχαν αντιληφθεί πως δεν θα είχαν ελπίδα να εκλέξουν ποτέ «δικό τους» δήμαρχο στην Τριφυλία. Έτσι λοιπόν οι φίλοι Κυπαρίσσιοι, πλήρωσαν ακριβά την αρχική αλαζονική θέση που είχαν πάρει, απέναντι στον χωροταξικό σχεδιασμό του νέου δήμου της Τριφυλίας. Έναν εξωπραγματικό σχεδιασμό, που τον επέβαλαν με το ζόρι τα εγωιστικά κομματικά συμφέροντα των ιδίων και κάποιων βέβαια Τριφύλιων συμφεροντολόγων πολιτικών, παρά τις δικαιολογημένες απόλυτα έντονες διαμαρτυρίες των άλλων ενδιαφερομένων μερών, που εκφράστηκαν εξ αρχής δυναμικά, τόσο στα Φιλιατρά και στους Γαργαλιάνους, όσο και σε άλλες περιοχές της Τριφυλίας.
Τα όσα μεσολάβησαν για την ανάδειξη των ………υποψηφίων δημάρχων στην Τριφυλία, απέδειξαν περίτρανα μια μεγάλη, πολύ μεγάλη, αλήθεια. Ότι δηλαδή ο νέος αυτός δήμος Τριφυλίας δεν έχει καμία απολύτως ελπίδα επιβίωσης και ότι αργά ή γρήγορα όλοι θα αντιληφθούν το αδιέξοδο και θα συμφωνήσουν πως επιβάλλεται να ανασυσταθούν το συντομότερο δυνατόν οι παλιοί δήμοι της Κυπαρισσίας, των Φιλιατρών, των Γαργαλιάνων και ενδεχομένως κι εκείνοι του Δωρίου ή της Αυλώνας.

Αυτά όλα που συνέβησαν ήταν όντως απογοητευτικά και δυστυχώς είμαστε μόνο στην αρχή! Το τι θα επακολουθήσει, καλύτερα να μη το σκεφτόμαστε και ευχόμαστε πράγματι να μην επαληθευθούν οι ανησυχίες μας, γιατί είναι πολύ κρίμα και άδικο η όμορφη αυτή περιοχή της Μεσσηνίας, να υποφέρει εξ αιτίας μιας κοντόφθαλμης τακτικής των πολιτικών ταγών της. Είναι απολύτως βέβαιον, πως όσο και να καταβληθεί προσπάθεια εκ μέρους του όποιου δημάρχου κι αν εκλεγεί μεθαύριο, οι εκπρόσωποι των τριών μεγάλων τουλάχιστον πόλεων της Τριφυλίας στο νέο δημοτικό συμβούλιο, δεν θα μπορέσουν να συνεργαστούν φιλικά. Θα διαφωνούν συνεχώς, θα αλληλοϋποβλέπονται και θα αλληλοδιαπληκτίζονται, μέχρις ότου όλοι πεισθούν πως ο δήμος αυτός δεν έχει καμία δυνατότητα επιβίωσης και αποφασίσουν ομόφωνα την διάλυσή του. Και κυρία αιτία αυτής της κακοδαιμονίας δεν είναι άλλη, από τον απαράδεκτο και καταστροφικό για όλη την υπόλοιπη Τριφυλία, αυταρχικό ηγεμονισμό της Κυπαρισσίας. Ένας όντως απαράδεκτος κακός ηγεμονισμός, που κρατά σε ομηρία και σε διαρκή υπανάπτυξη όλες τις άλλες γειτονικές πόλεις και που δυστυχώς, η πολλά υποσχόμενη διοικητική αυτή αναδιάρθρωση του «Καλλικράτη», αντί να τον τιθασεύσει και να τον περιορίσει, τον καθιστά ακόμη ισχυρότερο και οπωσδήποτε πιο καταστροφικό, για όλη την υπόλοιπη περιοχή της Τριφυλίας.

Κανείς ασφαλώς δεν αντιλέγει, πως ο «Καλλικράτης» έχει όντως κάποιους καλούς στόχους, όταν αποσκοπεί στο να περιορίσει κυρίως τις μεγάλες κα αλόγιστες δαπάνες που διάφοροι διάσπαρτοι δήμοι είχαν συνηθίσει ανεξέλεγκτα να σπαταλούν επί μακρά σειρά ετών, με ευθύνη όμως αποκλειστικά του ίδιου του κράτους, δηλαδή των ακατάλληλων στο σύνολό τους πολιτικών μας, που για ψηφοθηρικούς κυρίως λόγους παρείχαν αφειδώς στους δήμους διάφορα χρηματικά ποσά, που σπάνια χρησιμοποιούνταν με σύνεση και ορθολογισμό προς τη σωστή κατεύθυνση. Υπάρχουν περιοχές που ο «Καλλικράτης» ήταν πράγματι απαραίτητος και που η συνένωση των δήμων εκεί θα προχωρήσει ομαλά. Υπάρχουν όμως και κάποια μεγάλα λάθη που έγιναν στο χωροταξικό σχεδιασμό κάποιων άλλων δήμων, όπως ακριβώς αυτού εδώ της Τριφυλίας, που δεν θα επιτρέψουν ποτέ οι άμοιροι αυτοί δήμοι να έχουν βιώσιμο μέλλον. Θα συμβεί γρήγορα κι εδώ αυτό που συνέβη στην Ολλανδία, όπου λόγω κακού σχεδιασμού η αναδιάρθρωση της τοπικής της αυτοδιοίκησης απέτυχε και το όλο εγχείρημα σε πολλές περιοχές της Ολλανδίας, τελικά …βούλιαξε!

Δεν μπορούσε τάχα ο «Καλλικράτης» σε πολλές εδώ περιπτώσεις, να προβλέπει έναν άλλο τρόπο συνεργασίας των γειτονικών δήμων, αντί της απότομης και υποχρεωτικής αυτής συνένωσης, που προκάλεσε έντονες και ατέλειωτες αντιδράσεις μεταξύ των άμεσα ενδιαφερομένων μερών; Δεν μπορούσε δηλαδή να προχωρούσε πρώτα μια ήπια συνεργασία των γειτονικών δήμων και σταδιακά να φτάσουν – μετά από 10 ή 20 χρόνια, σε μια συναινετική «συμβίωση», αφού διαπιστωνόταν προηγουμένως η δυνατότητα μιας τέτοιας ομαλής συνένωσης; Δεν θα μπορούσε να αρχίσει πρώτα το κράτος να κόβει και να περιορίζει τις κάθε είδους δημοτικές σπατάλες, πριν υποχρεώσει τους δήμους να συνενωθούν χωρίς τη θέλησή τους, ώστε να αποφευχθεί το αλαλούμ και η αλληλοφαγωμάρα που αναμένεται οπωσδήποτε να επικρατήσει στους περισσότερους από τους νεοσύστατους δήμους; Δεν θα ήταν σκόπιμο να αρχίσει πρώτα το κράτος να ψαλιδίζει τις διάφορες περιττές παροχές και κάθε είδους απολαβές, εκεί που θα μπορούσε αυτό να συμβεί, μειώνοντας ακόμη και το τυχόν υπεράριθμο προσωπικό κάποιων δημοτικών υπηρεσιών, ή ακόμα πιο πέρα, συγχωνεύοντας ή καταργώντας κάποιες από τις υπηρεσίες αυτές, προκειμένου να δημιουργηθούν άλλες πιο εύρωστες και οικονομικά πιο συμφέρουσες διαδημοτικές υπηρεσίες, μεταξύ των διαφόρων όμορων γειτονικών δήμων; Γιατί έπρεπε σώνει και καλά να τραυματιστεί πρώτα με βάναυσο τρόπο η πατρογονική αγάπη και το κληρονομικό ενδιαφέρον του πολίτη προς την ιδιαιτέρα του πατρίδα, με το να τον εξαναγκάζει να υπαχθεί κοινωνικά σε μια άλλη γειτονική πόλη, με έναν μάλιστα τόσο απότομο και άγαρμπο τρόπο, όπως έγινε για παράδειγμα στην περιοχή της Τριφυλίας, δημιουργώντας λυπηρές έως και επικίνδυνες καταστάσεις μεταξύ των πολιτών της;

Σε τι θα έβλαπτε τάχα, αν οι τρεις μεγάλες Τριφυλιακές πόλεις (και όχι μόνον), αποφάσιζαν να συνενώσουν πρώτα κάποιες από τις υπηρεσίες τους, χωρίς να χάσουν την αυτονομία τους, ούτε και οι δημότες τους το δικαίωμά τους να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον της ιδιαιτέρας τους πατρίδας, χωρίς να ενοχλούν, να επιβαρύνουν ή να βλάπτουν η μία πόλη την άλλη, ούτε και να επιβαρύνουν άλλους δήμους προκειμένου να απολαμβάνουν την αυτονομία τους; Γιατί ένας Κυπαρίσσιος δήμαρχος να δημαρχεύει και να αποφασίζει για την τύχη των Φιλιατρών και των Γαργαλιάνων, ή ακόμα και το ανάποδο, όταν οι κάτοικοι των πόλεων αυτών θέλουν και μπορούν να αυτοδιοικούνται, χωρίς την παρέμβαση κανενός ξένου; Γιατί κάθε δημότης, σε οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη πόλη, να μην είναι ελεύθερος να επιλέγει ο ίδιος τους δικούς του δημοτικούς άρχοντες και να μπορεί να αναλαμβάνει μόνος του τα του οίκου του, εφόσον το θέλει και εφόσον το μπορεί; Γιατί να υποχρεώνεται ένας σημαντικός δήμος, με ιστορία 180 ετών, όπως για παράδειγμα ο δήμος Φιλιατρών, να ζήσει αναγκαστικά τώρα κάτω από την ίδια στέγη με έναν άλλο δήμο, όταν οι δυο τους δεν συμφωνούν, δεν ταιριάζουν, δεν τα βρίσκουν σαν «ζευγάρι» και δεν θέλουν βρε αδερφέ να ζήσουν μαζί; Επιβάρυναν ποτέ οι Φιλιατρινοί τους άλλους, για την πόλη τους; Απέδειξαν ποτέ ότι οικονομικά δεν μπορούν να επιβιώσουν μόνοι τους; Γιατί λοιπόν να τους μαντρώνουν τώρα με το ζόρι σε ένα ανεπιθύμητο ξένο «μαντρί»; Γιατί να μην μπορούν οι Φιλιατρινοί, οι Γαργαλιανιώτες και Κυπαρίσσιοι να παραμείνουν μεταξύ τους φίλοι και καλοί γείτονες, όπως ήταν ανέκαθεν, αντί να τους υποχρεώνουν τώρα να ζήσουν σαν «ζευγάρι», αφού δεν ταιριάζουν τα χνώτα τους, δεν ταιριάζουν οι χαρακτήρες τους, οι νοοτροπίες τους , ούε η κουλτούρα τους και τα ενδιαφέροντά τους; Λίγη απλή λογική δεν υπάρχει επί τέλους σ’ αυτό το κράτος;
Τι απαντάτε επ’ αυτού κύριοι κύριοι Ραγκούση, Κουσελά, Βουδούρη, που επιβάλλατε αυτό τον απαράδεκτο σχεδιασμό στην Τριφυλία. Τι απαντάτε κι εσείς κύριε Δράκο, που όταν έπρεπε να πάρετε θέση (και σας το ζητάγαμε), αποφεύγατε σκοπίμως να μιλήσετε ;

Εδώ που τα λέμε όμως, στο σημερινό αδιέξοδο δεν έχουν μικρή ευθύνη και οι ίδιοι οι φορείς και κάτοικοι της Κυπαρισσίας. Οι Φιλιατρινοί και οι Γαργαλιανιώτες, το είχαν διακηρύξει με κάθε τρόπο και κάθε μέσο, από την αρχή, πως δεν θέλουν αυτό τον γάμο. Οι δήμαρχοι, τα δημοτικά συμβούλια, οι φορείς και οι δημότες των πόλεων αυτών δεν έπαυαν να το λένε και να το φωνάζουν προς κάθε κατεύθυνση, πως ο χωροταξικός σχεδιασμός της Τριφυλίας, για ένα μόνο μεγάλο δήμο, είναι μεγάλο και τραγικό λάθος και πως θα έπρεπε με κάθε τρόπο να παραμείνουν στην Τριφυλία οι τρεις μεγάλοι δήμοι, αυτόνομοι. Κανείς όμως δεν τους άκουγε και το δημοτικό συμβούλιο της Κυπαρισσίας, με τις πλάτες βέβαια των Δράκου, Κουσελά και Βουδούρη, επέμενε και ζητούσε «ένα μόνο δήμο στην Τριφυλία με έδρα την Κυπαρισσία», αδιαφορώντας για τις απόψεις και τις θέσεις όλων των άλλων. Δεν σκέφτηκαν όμως οι φίλοι Κυπαρίσσιοι (και το «φίλοι» εδώ το εννοώ απόλυτα), πως διέτρεχαν το κίνδυνο να τους «καπελώσει» κάποτε ένας ανεπιθύμητος Φιλιατρινός ή Γαργαλιανιώτης δήμαρχος;

Αν αυτό δεν τους πείραζε και δεν τους ενοχλούσε, τότε γιατί αντέδρασαν τόσο έντονα όταν είδαν ότι προς τα εκεί βαδίζουν τα πράγματα; Γιατί εναντιώθηκαν, διαφώνησαν, επαναστάτησαν και άλλοι μεν κηρύξανε βιαστικά αντάρτικο, ενώ κάποιοι άλλοι ανακάλεσαν όσα είχαν προηγουμένως υποσχεθεί, μάσησαν τα λόγια τους και ζήτησαν «όρκους και διαβεβαιώσεις» πως δεν θα υπάρξουν μονόπλευρες αποφάσεις από την πλειοψηφία του νέου δημοτικού συμβουλίου, που θα βρίσκεται στα χέρια των Φιλιατρινών και Γαργαλιανιωτών, ώστε μη τυχόν και θιγούν τα …«κεκτημένα» προνόμια της Κυπαρισσίας;

Δικαίωμα τους βέβαια να το επιζητούν. Δικαίωμα όμως και των άλλων να επιδιώξουν μια δίκαιη και ισόρροπη ανάπτυξη όλων των περιοχών της Τριφυλίας, με αντικειμενική ανακατανομή όλων των κρατικών και περιφερειακών υπηρεσιών που θα βρίσκονται στο νέο δήμο. Αν αυτό δεν τους αρέσει, και εάν θέλουν να μην αλλάξει τίποτα και να παραμείνουν αφεντικά στο σπίτι τους, τότε θα πρέπει να αλλάξουν πολιτική και να ζητήσουν από τους πολιτικούς τους να καταργηθεί τα ταχύτερο δυνατόν ο μεγάλος αυτός δήμος της Τριφυλίας και να επανιδρυθούν πάλι οι τρεις τουλάχιστον μεγάλοι δήμοι. Ας το αντιληφθούν και ας το χωνέψουν, πως οι Φιλιατρινοί και Γαργαλιανιώτες δεν έχουν κανένα άλλο όπλο να αμυνθούν -τώρα που τους δίνεται η ευκαιρία- εναντίον του υδροκεφαλισμού της Κυπαρισσίας. Γι’ αυτό και διεκδικούν τώρα δυναμικά τη δημαρχία του νέου δήμου Τριφυλίας, με ένα μεγάλο και κύριο στόχο. Να οδηγήσουν τα πράγματα προς μια σωστή κατεύθυνση, προκειμένου να επιτευχθεί επί τέλους μια δίκαιη και ισόρροπη ανάπτυξη όλων των Τριφυλιακών πόλεων.

Πρέπει όλοι να πεισθούν πως αυτό είναι προς το συμφέρον όλης της Τριφυλίας και πως πρέπει να μπει ένας οριστικός φραγμός στον καταστροφικό υδροκεφαλισμό της Κυπαρισσίας. Εάν αυτό δεν αρέσει στους φίλους μας και δεν συμφωνήσουν επ’ αυτού, ένας άλλος τότε, τελευταίος στόχος, θα ήταν το να πιέσουν όλοι και να πείσουν την πολιτική εξουσία της χώρας, να επανορθώσει το μεγάλο λάθος του χωροταξικού σχεδιασμού της αυτοδιοίκησης στην Τριφυλία και να επανιδρύσει τους τρεις μεγάλους δήμους, προκειμένου η περιοχή αυτή να αυτοδιοικηθεί και να αναπτυχθεί σωστά. Αυτό θα συμφέρει οπωσδήποτε όλους τους Τριφύλιους και τους ίδιους ασφαλώς τους Κυπαρίσσιους, αν θέλουν όντως να δουν ρεαλιστικά τώρα τα πράγματα.

Είναι ώρα λοιπόν να αποδείξουν τώρα οι Κυπαρίσσιοι πως αγαπάνε πραγματικά όλη την Τριφυλία, πως ενδιαφέρονται πραγματικά γι’ αυτήν και πως δεν τους απασχολεί μόνο η Κυπαρισσία, ούτε και το να ηγεμονεύουν αυταρχικά όλες τις άλλες πόλεις. Καλούνται να αποδείξουν εμπράκτως πως θεωρούν και τις άλλες πόλεις ισάξιες και με ίσα δικαιώματα ανάπτυξης και προόδου. Να μην ειρωνεύονται και χλευάζουν τους γείτονές τους, όταν αυτοί εκφράζουν τα δίκαια παράπονά τους, για την προκλητική προνομιακή μεταχείριση της Κυπαρισσίας από το κράτος. Να αποδείξουν πως δεν επιθυμούν να μονοπωλεί πλέον η πόλη τους όλο το διοικητικό μηχανισμό της Τριφυλίας, και πως και οι άλλες πόλεις της Τριφυλίας είναι ικανές να διαθέτουν κάποιες από τις κρατικές ή περιφερειακές υπηρεσίες, που σε πολλές περιπτώσεις τους ανήκουν φυσιολογικά και κακώς βρίσκονται εγκατεστημένες στην Κυπαρισσία. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, η περιοχή Φιλιατρών, που είναι κατά βάση η κύρια παραγωγική περιοχή της Τριφυλίας, να στερείται των αρμόδιων εκείνων γεωργικών υπηρεσιών, που δεν έχουν καμία απολύτως θέση να βρίσκονται στη Κυπαρισσία. Αν αυτό το είχαν αποδεχθεί, ενδεχομένως να ήταν διαφορετική και η σημερινή κατάσταση…

Οι Φιλιατρινοί και Γαργαλιανιώτες, όπως και πολλοί άλλοι Τριφύλιοι, δεν θα επιλέξουν μεθαύριο δήμαρχο, με αξιοκρατικά ή με κομματικά κριτήρια. Στις εκλογές αυτές σύνθημά τους θα είναι μάλλον το «νυν υπέρ πάντων ο αγών, για την ιδιαιτέρα μας πατρίδα». Εκείνο που τους ενδιαφέρει κυρίως, είναι το να εκλέξουν ένα «δικό τους» δήμαρχο, που θα παλέψει πρωτίστως για να διορθώσει τα λάθη της μη δίκαιης και ισόρροπης ανάπτυξης όλων των Τριφυλιακών πόλεων και να διορθώσει κυρίως το μεγάλο χωροταξικό λάθος που έκανε ο «Καλλικράτης» στην Τριφυλία. Ο αυριανός δήμαρχος θα έχει καθήκον να πιέσει προς κάθε κατεύθυνση, ώστε να δοθεί το συντομότερο δυνατόν ένα «συναινετικό διαζύγιο» στον αταίριαστο αυτό «γάμο». Την Κυπαρισσία την αγαπάμε και θα την αγαπάμε πάντα σαν καλή και ωραία γειτόνισσα, θα την επισκεπτόμαστε συχνά όπως πάντα και θα πίνουμε ευχάριστα το καφεδάκι μας μαζί με τους Κυπαρίσσιους φίλους μας, αλλά όμως, …μέχρις εκεί. Δεν χρειάζεται και να την …«παντρευτούμε»!

Κώστας Σπανός
Από την εφημερίδα “ΘΑΡΡΟΣ”