Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Κάποτε για να χάσει την Εθνική του κυριαρχία ένα κράτος και ένας λαός χρειαζόταν πόλεμος και κατοχή.

Σήμερα αρκεί ένα “τα φάγαμε μαζί” ή ένας φορολογικός παράδεισος για τις πολυεθνικές (Ιρλανδία) για να υποδουλωθείς όχι σε κάποιο συγκεκριμένο κράτος ή λαό αλλά στους γραβατοφορεμένους εκπροσώπους των διεθνών funds που κατέχουν το χρήμα που με χιλιάδες τρόπους μας κατακλέβουν.

Μετά την Ελλάδα η Ιρλανδία και ακολουθούν Πορτογαλία και Ισπανία.

Όλοι εκείνοι οι πληρωμένοι κοντυλοφόροι προπαγανδιστές του Φιλελευθερισμού, των αγορών και της μείωσης της φορολογίας των πολυεθνικών για να κάνουν τάχα επενδύσεις που έχουν κρυφτεί;

Δεν βγαίνουν να μας εξηγήσουν πως το “θαύμα” της Ιρλανδίας κατέρρευσε;

Και μεις τι περιμένουμε; από τον αργό θάνατο καλύτερη δεν είναι η αξιοπρεπής αντίσταση όσο είναι καιρός;

Τι λέω τώρα;