Γράφει η Μαίρη Παναγιωτακοπούλου
Συμβουλευτική Ψυχολόγος M.A.C.P.
Εμείς εδώ, ακόμα μια φορά ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε την Ανάσταση του Κυρίου, που πέρα από το θρησκευτικό της νόημα, σηματοδοτεί την έξοδο από την οδύνη της Υπέρτασης Θυσίας, τη νίκη ενάντια στο μίσος και το φόβο του θανάτου. Σαν λαός βαδίζουμε κι εμείς δίπλα Του, προβάλλοντας το δικό μας δράμα.
Καταλαβαίνουμε, συμπάσχουμε… Όλος ο πλανήτης συμπάσχει. Ο βρόγχος του θανάτου περνάει τα σύνορα, δε λέει να κοπάσει. Αδικοσταυρωμένοι λαοί, ισχνές φιγούρες τα παιδιά στοιχειώνουν τα όνειρά μας. Διαπερνάει το βλέμμα τους, σπάζει τις οθόνες… Τα δάκρυα, ο πόνος, το αίμα γίνονται ποτάμια οργής σε κάποιες άλλες χώρες. Η γή βογκάει, καθώς καταπίνει τα παιδιά της.
Ας ακολουθήσουμε τα βήματα του Θεανθρώπου ώς το γολγοθά μέσα από τη σιγή…μήπως και ξαναθυμηθούμε την καλοσύνη, το σεβασμό, τη συγχώρεση, το νοιάξημο προς τον συνάνθρωπο την ευγνωμοσύνη. Ας περπατήσουμε με ταπεινότητα δίπλα Του, οι μέρες αυτές θέλουν περισυλλογή και ενδοσκόπηση.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο σκοτεινό δωμάτιο της ψυχής μας, να συλλογιστούμε, να το φωτίσουμε. Μήπως αδικήσαμε κάποιον;
Μήπως γυρίσαμε το κεφάλι αλλού στο ανθρώπινο δράμα ενός συνοδοιπόρου;
Μήπως η ψυχή μας είναι βαριά για κάποια μας πράξη;
Μήπως πληγώσαμε τον εαυτό μας και έχει κρυφτεί στο σκοτεινό δωμάτιο του υπόγειου;
Νοιώθουμε φόβο, θυμό, λύπη; Tί θέλουν να μας πουν αυτά τα συναισθήματα; Ποιές ανάγκες, επιθυμίες συνεχίζουμε να κρατάμε στο σκοτάδι;
Μήπως να αφουγκραστούμε με αγάπη και συμπόνια τον πληγωμένο εαυτό μας, να τον αγκαλιάσουμε, να σταματήσει να φοβάται;
Η Ανάσταση, ακόμα μια φορά, θα έλθει να μας θυμίσει ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τις προσωπικές μας δυσκολίες, τους φόβους και τα πάθη μας, αρκεί να είμαστε διατεθειμένοι να ξηλώσουμε τις σαθρές βάσεις πάνω στις οποίες χτίσαμε τις ψευδαισθήσεις μας.
Όλος ο πλανήτης κοιλοπονά, έτοιμος να δώσει ζωή σε κάτι νέο, αληθινό, ανθρώπινο. Η ελπίδα θα αναδυθεί μέσα από τις στάχτες αυτών που νίκησαν τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού τους και μέσα απο την προσωπική τους σταύρωση, τώρα σκύβουν με συμπόνια να σηκώσουν το δικό σου σταυρό.
Καλή Ανάσταση με αγάπη!
