Την 54η θέση σε σύνολο 60 κρατών στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας κατέλαβε για το 2013 η Ελλάδα, ανεβαίνοντας…τέσσερις ολόκληρες θέσεις σε σύγκριση με το 2012.
Αν δεχθούμε την μπουρδολογία της ανερμάτιστης μνημονιακής τσογλαναρίας περί…”αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας κατά τα 2/3 του στόχου” ευλόγως συμπεραίνουμε ότι τελικό στόχο συνιστά η κατάκτηση της…52ης θέσης!
Με την αναπόφευκτη νέα κατακρεούργηση του κατώτερου μισθού, τελικά μπορεί και να τα…”καταφέρουμε”, κατά το εκνευριστικό μότο των σαμαρικών σαλτιμπάγκων. Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από την Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του International Institute for Management Development (IMD) και δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδας.
Σύμφωνα με τη μεθοδολογία του IMD, η συνολική κατάταξη μιας χώρας ανάμεσα στα 60 κράτη που συμμετέχουν στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας, είναι αποτέλεσμα της σύνθεσης των επιδόσεων που αυτή επιτυγχάνει στις τέσσερις επιμέρους κατηγορίες δεικτών, και συγκεκριμένα: στην «Οικονομική Αποδοτικότητα», στην «Κυβερνητική Αποτελεσματικότητα», στην «Επιχειρηματική Αποτελεσματικότητα», και, στις «Υποδομές».
Στον τομέα της «Οικονομικής Αποδοτικότητας», Ελλάδα απώλεσε για το 2013 μια θέση και από την 58η θέση του 2012 βρίσκεται πλέον στην 59η, δηλαδή είναι προτελευταία στην παγκόσμια κατάταξη. Πρόκειται για τη χειρότερη θέση που κατείχε ποτέ η χώρα μας στον τομέα της «οικονομικής αποδοτικότητας» από το 1999.
Επίσης, στον τομέα των «Υποδομών», η θέση της Ελλάδας επιδεινώθηκε κατά μια (1) θέση, καταλαμβάνοντας για το 2013 την 35η θέση, από την 34η που κατείχε το 2012.
Ταυτόχρονα καταλαμβάνει την τελευταία θέση (60η) στην αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, την 59η θέση στην προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων, την 59η θέση στο συνολικό χρέος της γενικής κυβέρνησης και την 58η θέση με κριτήριο το ποσοστό ανεργίας των νέων.
