Γράφονται σε τοίχους, κάδους, κλπ…
Όταν έχω ιδέες δεν έχω σπρέι.
Δεν είμαι εδώ για να διορθώνω τα λάθη σου, είμαι εδώ για να κάνω τα δικά μου.
Όσο λιγότερα θυμάμαι, τόσο πιο εύκολα κοιμάμαι.
Γίναμε δυο ξένοι που γνωρίζονται πολύ καλά.
Κάποτε είπες «εγώ κι εσύ είμαστε ένα» τώρα που έφυγες πάλι ένα είμαι.
Είναι καιρός για άμυνες πιο επιθετικές.
Ήπια όλο το μπουκάλι και τί να δω. Ο Γαλιλαίος είχε δίκιο.
Πολύ σπουδαία η μέρα που μας πέρασε, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στα αρχίδια μου.
-Φίλε έχεις πιτυρίδα το ξέρεις;
-Άσε έχω δοκιμάσει τα πάντα.
-Να μην κουνάς το κεφάλι σου πάνω απ’ το φαί μου δοκίμασες;
-Γιατί μου πιάνεις το βυζί ρε;
-Σου μιλάω με το χέρι στην καρδιά.
-Είχαμε εξέταση στο εργαστήριο Χειρουργική ΙΙ.
-Πώς πήγες;
-Κόπηκα.
-Λύνω τον κύβο του ρούμπικ σε 1 λεπτό
-Υψηλό IQ;
-Αχρωματοψία.
– Είστε γυναικολόγος;
– Όχι, αλλά μια ματιά μπορώ να τη ρίξω
– Μάνα πάω για πόκερ.
– Την ζακέτα μη σου πάρουν!!!
Σου είπα σε πέντε λεπτά θα είμαι εκεί.Τι παίρνεις κάθε μισή ώρα;
– Πόσα βγάζεις το χρόνο;
– Αχ, μου φοροδιαφεύγει τώρα.
Ο μέσος Έλληνας είναι τόσο ψωνισμένος που όταν ακούει φορολόγηση πλούτου νομίζει ότι μιλάνε γι’ αυτόν.
Γιατί περισσεύει τόσος μήνας στο τέλος των χρημάτων;
Έχουν κλείσει τόσες επιχειρήσεις, που ο χρυσός οδηγός χωράει κάτω από την πόρτα…
Όλοι οι συγγενείς μου με έχουν σαν ΘΕΟ!!!
Αγνοούν την ύπαρξή μου, μέχρι τη στιγμή που θα θελήσουν να ζητήσουν κάτι…
Η χώρα διαλύεται από την αδιαφορία. Αλλά τι με νοιάζει εμένα;
Είμαι ελεύθερος να κάνω ό,τι θέλουν!
Είμαστε η γενιά που πρόλαβε τα καλοριφέρ αναμμένα.
Μόλις άναψα το καλοριφέρ. Γενική είσοδος 10 ευρώ με ποτό!!!
Είναι κρίμα που αυτοί που ξέρουν πώς πρέπει να κυβερνάται αυτή η χώρα είναι απασχολημένοι με το να οδηγούν ταξί και να κουρεύουν μαλλιά.
Κάθε πρωί που ο γείτονας πάει για δουλειά, βγαίνουμε όλη η γειτονιά, χειροκροτάμε και φωνάζουμε “άξιος”.
Αν το κράτος είχε χιούμορ τα φυλλάδια του ΟΑΕΔ θα ‘ταν από ανακυκλωμένα βιογραφικά.
Στην ζωή μου έχω μάθει να δίνω, όχι γιατί έχω πολλά αλλά γιατί ξέρω τι είναι να μην έχεις τίποτα.
Δεν είναι ότι δεν είμαστε επαναστάτες. Απλά είμαστε άτυχοι που δεν είναι όπλο ο καναπές.
– Που μένεις; – Στα λόγια.. (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
