Ανοιχτή Επιστολή Οδυσσέα Βουδούρη στο νέο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ
|
Οδυσσέας Βουδούρης Ιατρός Χειρουργός Βουλευτής Μεσσηνίας Αριστομένους 51, Καλαμάτα 24100
|
Καλαμάτα, 15 Μαρτίου 2011
Προς
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Ν. Μεσσηνίας
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ανοιχτή Επιστολή Οδυσσέα Βουδούρη στο νέο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ
Αθήνα, 14 Μαρτίου 2011
Αγαπητέ Πρόεδρε,
Αγαπητέ Γραμματέα,
Αγαπητοί Σύντροφοι του Πολιτικού Συμβουλίου,
Θέλω να συγχαρώ τα νέα μέλη του ΠΣ και να ευχηθώ σε όλους καλή δύναμη. Το έργο σας στο κορυφαίο όργανο του Κινήματος αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην περίοδο κρίσης που ζούμε. Χαιρετίζω την απόφαση για προγραμματική συνδιάσκεψη τον επόμενο Σεπτέμβριο. Διότι το προγραμματικό έργο του κόμματος είναι προϋπόθεση για να διατυπωθεί το πολιτικό μας όραμα, το οποίο δεν μπορεί να περιορίζεται σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα.
Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε ότι οι μηχανισμοί του Κόμματος είναι σήμερα γερασμένοι, αποδυναμωμένοι και κοινωνικά απαξιωμένοι. Είναι κοινό μυστικό ότι το ρόλο του Κόμματος τον υποκαθιστούν συχνά τα βουλευτικά γραφεία. Το πρόβλημα το γνωρίζουμε όλοι όπως και τις επίμονες προσπάθειες που έγιναν από το 2004 για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Η προσπάθεια αυτή πρέπει σήμερα να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί.
Η αναδιοργάνωση του κόμματος για ορισμένους φαντάζει, υπό τις παρούσες συνθήκες κρίσης, ως μια ανέφικτη πολυτέλεια. Η αντίληψη αυτή είναι κατά την άποψή μου λανθασμένη. Το λάθος αυτό το κάναμε και στο παρελθόν και μας οδήγησε στην ήττα του 2004. Και μάλιστα παρά τον τότε θετικό οικονομικό απολογισμό!
Ακράδαντη πεποίθησή μου είναι ότι καμία στρατηγική, ακόμη και περιορισμένου χρονικού ορίζοντα, δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς, όχι μόνο προγραμματική συνδιάσκεψη, αλλά κυρίως χωρίς ανασύνταξη του κόμματος. Βασικό παράγοντα αποτελεί η πολιτική του ανθρώπινου δυναμικού. Καθοριστικές είναι βέβαια οι ιδέες, αλλά δεν θα μπορέσουμε να πείσουμε για αυτές αν, πλάι στους παλιούς αγωνιστές τους κινήματος, δεν προσελκύσουμε και δεν δραστηριοποιήσουμε ανθρώπους με διαφορετικά βιώματα, φρέσκες ιδέες, νέες εμπειρίες και αντιλήψεις
Σκοπός είναι το Κόμμα να μην λειτουργήσει, όπως σε αντίστοιχες περιστάσεις στο παρελθόν, ως προθάλαμος της Κυβέρνησης. Αλλά να αποκτήσει την δική του διακριτή επαφή στην κοινωνία. Να μην παύει, κατά την περίοδο της δικής μας διακυβέρνησης, να είναι εκφραστής των τοπικών κοινωνιών. Η υποστήριξη που θα παρέχει στην Κυβέρνηση να μην είναι μια αποστεωμένη, λεκτική και κούφια συγκατάβαση, αλλά μια διαλεκτική σχέση από την οποία δεν θα λείπει και η εποικοδομητική, αλλά χωρίς λαϊκισμό, κριτική. Το Κόμμα πρέπει να είναι ο μπροστάρης, η δύναμη που κινεί την κοινωνία και αποτελεί μπούσουλα για το κυβερνητικό έργο.
Καλή δύναμη σε όλους.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ
Με αφορμή την ανάρτηση της επιστολής του Οδυσσέα Βουδούρη, παραθέτω τις παρακάτω σκέψεις.
Για να θυμηθούμε την ιστορία, το ΠΑΣΟΚ είχε μια δεκαετή περίπου αυτόνομη και διακριτή λειτουργία στα 37 χρόνια ζωής του. Η περίοδος αυτή ξεκινά το 1974 και τελειώνει το 1984 οπότε η κομματική οργάνωση της περιφέρειας διαρκώς φθίνει με παράλληλο γιγαντισμό των κεντρικών γραφείων της Αθήνας.
Τα βουλευτικά γραφεία των περιφερειακών βουλευτών ανέλαβαν ιδιοτελώς να υποκαταστήσουν τις λειτουργίες των οργανώσεων, με αποτέλεσμα να μειωθεί και η αναπαραγωγή αξιόλογων στελεχών με κοινωνική απήχηση και όσμωση.
Το κόμμα πράγματι λειτούργησε αρχικά ως προθάλαμος της κυβέρνησης, αφού τα πρώτα κομματικά στελέχη ήταν τα μόνα που είχαν άμεση επαφή με την κοινωνία και βιωμένη εμπειρία.
Στο τότε νεοκατεστημένο των βουλευτών αυτό ήταν γνωστό και δεν άρεσε, έπρεπε να βρεθεί λύση, ο βουλευτής λοιπόν για να διασφαλίσει την τοπική του κυριαρχία άρχισε να ορίζει στις οργανώσεις ότι υποδεέστερο στελεχιακό δυναμικό υπήρχε στο νομό, τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα στο σύνολο των οργανώσεων όλης της χώρας.
Είναι πολύ ρομαντικά τα όσα ο βουλευτής αναφέρει, «για μια διαλεκτική σχέση , το κόμμα μπροστάρης που να κινεί την κοινωνία και να αποτελεί μπούσουλα για το κυβερνητικό έργο».
Επειδή το θέμα που θίγει είναι πολύ μεγάλο και μένει μετέωρο χρόνια δεν πιστεύω ότι τώρα, στην συγκυρία αυτή, μπορεί να βρεθεί λύση. Άλλωστε σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τα ίδια προβλήματα έχουν και άλλα ευρωπαϊκά κόμματα, δεν γνωρίζω αν αυτό βολεύει ή όχι κυρίως τα κυβερνητικά κόμματα.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ταχύτητας, το κόμμα, πυρήνας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, το έθνος κράτος και άλλοι θεσμοί αναζητούν βεβαίως μια νέα ανανοηματοδότηση , είμαστε έτοιμοι για μια τέτοια συζήτηση;
Το ερώτημα του Ποζαντόφσκι από το 1903 μένει ακόμη κατά την γνώμη μου αναπάντητο, παρόλη την προσπάθεια του Πλεχάνοφ.
Συγκεντρωτισμός και ιεραρχική πειθαρχία ήταν και θα είναι βασανιστικά αναπάντητα ερωτήματα που κατατρέχουν όλα τα σοσιαλιστικά κόμματα.
Το σύστημα στο σύνολο του απαιτεί μια νέα δημιουργική ανατροπή, διάθεση για ειλικρινή συζήτηση υπάρχει;
Μένω πραγματικά ενεός από τους προβληματισμούς του κ.Βουλευτή.Από που ήρθε ο κ.Βουδούρης δεν διαβιοί στη χώρα μας ή ηθελημένα παριστάνει τον ανήξερο?
Για ποιο ΠΑΣΟΚ ομιλεί λποιπόν?
Δεν γνωρίζει πως είναι κόμμα δομημένο πάνω στη αρχή του ενός ανδρός με τις δικτατορικές εξουσίες?
Και τι αντιπροσωπεύει τελικά το ΠΑΣΟΚ σήμερα?
Τα πιστεύει αυτά που γράφει ή μας δουλεύει ψιλό γαζί?
Πρόκειται ποτέ να αποτελέσει το τωρινό ΠΑΣΟΚ τον μπροστάρη και τη δύναμη που θα κινεί την κοινωνία που με τις ακραίες φιλελεύθερες πολιτικές του την έχει κυριολεκτικά εξαθλιώσει και ταυτόχρονα έχει υποθηκεύσει το μέλλον των προσεχών γενιών?
Κύριε Βουδούρη,αλλού και για άλλους σκοπούς θα έπρεπε να είχατε ευαισθητοποιηθεί:
1.Να μην υπερψηφίζατε το καταδικαστικό για όλους μας μνημόνιο,την αιτία όλων των δεινών. 2.Να προσπαθούσατε να διασώσετε από τις συγχωνεύσεις σχολεία όπως το Γυμνάσιο Κοπανακίου με την τεράστια ιστορία.
Αντ’αυτών μετά από μακρά περίοδο “νιρβάνας” ακούσαμε πάλι την φωνή σας αφήνοντάς μας σύξυλους και με την απορία πως είναι δυνατόν μέσα σ’αυτή την γενικευμένη ισοπέδωση εσείς να ασχολήστε με επιστολές προς το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ.
Λυπάμαι αλλά φρονώ πως ευρίσκεσθε εκτός τόπου και χρόνου.
Κάτω υπ’αυτές τις συνθήκες δεν θα κατανοούσα πως θα αποτολμούσατε να θέσετε εκ νέου υποψηφιότητα στον νομό μας.