Το Γηροκομείο Γαργαλιάνων εγκαινιάσθηκε το 1992. Χρηματοδοτήθηκε από τον αείμνηστο Αντώνιο Σκούτζο (80%), δεκάδες άλλους Γαργαλιανιώτες ομογενείς κυρίως από την Αμερική και Καναδά και ελάχιστους ντόπιους.
Ήταν ένα καθαρό και ολοφάνερο δείγμα της μεγάλης αγάπης που τρέφουν οι απόδημοι συμπολίτες μας προς την γενέτειρά τους.
Πολλοί συμπατριώτες τους στους Γαργαλιάνους δεν συμμερίστηκαν το ανιδιοτελές όραμα του κυρ-Aντώνη και της γυναίκας του Μελπομένης. Σε καμία πόλη της Ελλάδας δεν υπάρχει δημόσια παραδοχή ότι οι γέροντες γονείς πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης από τα παιδιά τους, τους γαμπρούς ή τις νύφες τους. Οι Γαργαλιάνοι δεν αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα…
Ποιος πιστεύει ότι στους Γαργαλιάνους δεν υπάρχουν ηλικιωμένοι που ονειρεύονται να ζουν με ένα προστατευμένο τρόπο διαβίωσης, με υπηρεσίες και ψυχική ηρεμία που δεν μπορούν ούτε να φανταστούν;
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν ευχάριστα με τις αγαπητές τους νύφες ή γαμπρούς;
Το 1992 ξεκίνησε η λειτουργία του. Ήταν πλήρες εξοπλισμένο με τα πάντα που χρειάζεται ένα γηροκομείο.
Πριν δέκα ολόκληρα χρόνια είχα ζητήσει από την τότε Δημοτική Αρχή Γαργαλιάνων την προστασία του γηροκομείου… ότι τέλος πάντων είχε απομείνει τότε.
Την απάντηση την βλέπετε στις φωτογραφίες του 2005… Οι φωτογραφίες μιλούν μόνες τους.
Στην τελετή των εγκανίων του γηροκομείου ο τότε Δήμαρχος Γαργαλιάνων κ. Κυριαζής Κατρίτσης μίλησε τότε με πολύ θερμά λόγια και τόνισε την “ανιδιοτελή προσφορά αγάπης” του μπάρμπα-Αντώνη Σκούτζου. Ευχήθηκε μάλιστα να μιμηθούν κι άλλοι Γαργαλιανιώτες το παράδειγμά του.
Είπε μεταξύ άλλων ο κ. Κατρίτσης:
“Δόξα και τιμή στους γεννήτορές μας. Εάν ακόμα επιζούν ευλογημένα ας είναι τα γηρατειά τους και ανώδυνο και ειρηνικό το τέλος της παροδικής τους ζωής. Αποτέλεσμα ανιδιοτελούς αγάπης είναι το γηροκομείο Γαργαλιάνων.
Ο Αντώνιος Σκούτζος οραματίστηκε, αδαπάνησε, έχτισε, ολοκλήρωσε το ´περγο. Το Διοικητικό Συμβούλιο του γηροκομείου πλέον έχει την υποχρέωση να αναλάβει με υπευθυνότητα την λειτουργία του παρόντος, ώστε αφενός να αποδειχτεί ότι το γηροκομείο Γαργαλιάνων είναι ο πόνος της στοργής, της αγάπης και της ανθρωπιάς και αφετέρου να διαψεύσει κάθε απαισιόδοξο συμπολίτη μας που αμφιβάλλει για την επιτυχία του παρόντος έργου.
Κάνω την ευχή όπως ανάλογες πρωτοβουλίες και δωρεές, όπως αυτή του ζεύγους Αντωνίου και Μελπομένης Σκούτζου, προς την πόλη μας να την μιμηθούν κι άλλοι συμπατριώτες μας, γνωρίζοντας ότι συμβάλουν έτσι στην εξύψωση της πόλεως τους και στην ανακούφιση των συμπατριωτών τους”.
Αγαπητέ κ. Δήμαρχε ήταν ποτέ δυνατόν να μιμηθούν άλλοι Γαργαλιανιώτες Ομογενείς τον μπάρμπα-Αντώνη, βλέποντας την απαξίωση και την καταστροφή του “ανιδιοτελούς” έργου του, από τους διαδόχους σας;
Τις περισσότερες φορές που κάποιος βάζει το 80% του κόστους ενός κοινωφελούς έργου, βλέπουμε το όνομα του στην είσοδο. Το όνομα του κυρ-Αντώνη δεν υπάρχει στην επωνυμία του Γηροκομείου όπως υπάρχει στην βιβλιοθήκη.
Για την καταστροφή που βλέπουμε, μάλιστα έγινε μπροστά στα μάτια όλων των Γαργαλιανιωτών, κανένας δεν φταίει; Ποιοι είχαν τα κλειδιά; Ποιοι υπέγραφαν τα δελτία πληρωμής του “Ομίλου Αγάπης Υπερηλίκων Γαργαλιάνων”; Για όλα φταίνε οι Βούλγαροι και οι Τσιγγάνοι; (Όπως καλή ώρα και για το καρκινιγόνο κάψιμο των σκουπιδιών μας;)
Στην ομιλία του ο κυρ-Αντώνης φανερά συγκινημένος είπε μεταξύ άλλων και τα εξής:
“Το κόστος του γηροκομείου έφτασε τα 75.000.000 δραχμές και το 80% το έβαλα εγώ με την Μελπομένη. Λεφτά θα υπάρχουν! Χρειάζεται όμως η σωφροσύνη και η θέληση ενός ανθρώπου να αναλάβει τη γενική διοίκηση με υπευθυνότητα και να αμείβεται επαρκώς. Η στάθμη πρέπει να παραμείνει υψηλή να μην κατεβούμε στο πτωχοκομείο… Επίσης πρέπει να φροντίσει (σ.σ. ο Ομιλος Αγάπης) νέους με ήθος και αγάπη για την μάθηση, να τους επιδοτεί δια να μορφώνονται στα ανώτερα ιδρύματα του εξωτερικού, ώστε να διακρινόμενοι να γυρίσουν πίσω και να προσφέρουν τας υπηρεσίας των εις την Ελλάδα και εις τους Γαργαλιάνους την ιδιαιτέρα τους πατρίδα.
Εγώ ηγωνίσθην με την γυναίκα μου επί 70 έτη… Έφτασα μέχρι την Οδησσό κυνηγώντας το χρυσόμαλλο δέρας. Κατόρθωσα να ξεκοκαλίσω ψήγματα χρυσού και όλα αυτά τα διέθεσα για την πατρίδα μου, όχι μόνο σ᾽αυτό το έργο αλλά και σε άλλα έργα. Επί 25 έτη διέθεσα για έργα κοινής ωφελείας.”
Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κάποιος την αγάπη και το ενδιαφέρον του κάθε κυρ-Αντώνη για τον τόπο που γεννήθηκε και την ανιδιοτελή προσφορά του, αν δεν είναι εκτός από Γαργαλιανιώτης και Ομογενής, να του έχει λείψει ο τόπος του για ολόκληρες δεκαετίες…
Ο 90χρονος ευεργέτης δεν ήθελε ούτε προεδριλίκι (στο δικό του δημιούργημα) ούτε δημαρχιλίκι στο τόπο του. Ήθελε απλά να προσφέρει τον ιδρώτα της ξενιτιάς του ανιδιοτελώς… Το έκανε!
Δυστυχώς, οι ανίκανοι αποδέκτες της προσφοράς του δεν άντεξαν… το απαξίωσαν.
Ζητήθηκαν ποτέ εξηγήσεις από τους εκάστοτε προέδρους του “Ομίλου Αγάπης Υπερήλίκων Γαργαλιάνων” πως απαξιώθηκε ένα τέτοιο έργο; Ποιοι επέτρεψαν την λεηλασία του; Ποιοι άφησαν τις πόρτες ανοιχτές;
Ήταν δα τόσο δύσκολο να το διαφυλάξουν; Αν είχαν πληρώσει οι ίδιοι έστω ένα μικρό ποσοστό του κόστους του έργου θα επέτρεπαν με την αχαρακτήριστη αδιαφορία τους την λεηλασία του;
Δυστυχώς όλοι τους σφύριζουν αδιάφορα και ούτε ένα συγνώμη…
Δείτε το βίντεο των εγκαινίων του Γηροκομείου Γαργαλιάνων:
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ ΤΟΥ 2005…
ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ(μέχρι το 2010) ΕΓΙΝΕ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ…





Όπως είδατε, το 2005 που βγήκαν οι παραπάνω φωτογραφίες είχε κλαπεί μόνο ο εξοπλισμός του γηροκομείου…
Όλα τα άλλα ήταν στη θέση τους και με ένα βάψιμο το κτήριο θα ήταν και πάλι καινούργιο. Όμως τα σχέδια των τότε ανίκανων ήταν άλλα.
Οι αδιαφορία τους δείχνει ότι ήθελαν την ολική καταστροφή του έργου… Μέχρι στιγμής ούτε ένα συγνώμη από κανέναν.
Ζητήθηκαν ποτέ εξηγήσεις από τους εκάστοτε προέδρους του “Ομίλου Αγάπης Υπερήλίκων Γαργαλιάνων” πως απαξιώθηκε ένα τέτοιο έργο; Ποιοι επέτρεψαν την λεηλασία του; Ποιοι άφησαν τις πόρτες ανοιχτές;
Ήταν δα τόσο δύσκολο να το διαφυλάξουν; Αν είχαν πληρώσει οι ίδιοι έστω ένα μικρό ποσοστό του κόστους του έργου θα επέτρεπαν με την αχαρακτήριστη αδιαφορία τους την λεηλασία του;
Δυστυχώς όλοι τους σφύριζουν αδιάφορα και ούτε ένα συγνώμη…
Δείτε και τις σημερινές φωτογραφίες του …γηροκομείου:
- Φωτο του 2005